Suriname met onder andere:
• Economische onafhankelijkheid, door de investeringen die Staatsolie nu
pleegt en de productie van brandstof voor auto's en bio brandstof als
gevolg hebbende
• Sterkere families door de studie lenings faciliteiten en de
mogelijkheid voor jongeren om beter opgeleid in de arbeidsmarkt te
functioneren
• Meer welvaart doordat groepen die traditioneel weinig aan
ondernemerschap hebben gedaan, nu die keuze wel maken door gebruik te
maken van de management ondersteuning en de beschikbare fondsen
• Hogere inkomens doordat Surinaamse bedrijven zelfs meer gaan
exporteren en de effecten van de succesvolle participatie van Suriname
in de Caricom voor meer ondernemende gezinnen merkbaar wordt
• Grotere economische spin-off effecten van de alsmaar groeiende
diensten sector die in de praktijk meer werkgelegenheid voor Surinamers
betekent
• Een generatie van Surinamers die welvarender zal zijn dan de vorige
door in te spelen op de kansen van de Kennis Economie door meer ICT en
taalvaardigheden te bezitten.
Vandaag vindt deze ontwikkeling plaats en hebben we een hoopgevende
toekomst visie.
Maar 11 jaren terug, toen de economie in feite in een depressie was als
gevolg het desastreuze NDP beleid, was deze toekomst visie bijna onmogelijk.
Het is voor de jongeren van belang om voor de geest te halen waar we
vandaan kwamen in 1999.
Terwijl we optimistisch naar de toekomst kijken en de Kennis Economie
duidelijke perspectieven biedt, doen we het met de geschiedenis in de
hand om ons te herinneren wat nooit meer mag gebeuren in Suriname.
De geschiedenis is een springplank voor nieuw beleid en innovatie.
Maar we moeten eerst goed weten wat die geschiedenis is.
In het geval van Suriname leert de geschiedenis wat onze prioriteiten
moeten zijn.
Een gezonde monetaire situatie is er één van omdat de armoede in een
stroomversnelling komt wanneer onze munteenheid zijn waarde verliest.
De geschiedenis leert ook dat vele academici hun kennis beschikbaar
stellen aan de duivel door te prediken dat monetaire stabiliteit niets
betekent.
Dit is hetzelfde als te zeggen dat het hen niet scheelt als moesje en de
man van de straat elke week 20% meer geld nodig hebben om dezelfde
spullen in de winkel te kopen.
Hoe wreed kan men nog zijn?
Het oprechte Surinaamse volk heeft enkele vijanden en die zijn te
herkennen aan hun anti stabiliteits praatjes.
President Ronald Venetiaan trad in augustus 2000 aan als president van
Suriname en begon zijn tweede termijn als president.
De economie van Suriname was totaal vernietigd in 1999.
Er was sprake van negatieve economische groei, de waarde van de
Surinaamse gulden was totaal verdwenen, de overheids uitgaven waren
out-of-control en met monetair gefinancierd geld werden de
staatsuitgaven gepleegd. Een complete financiële ramp dus.
De NDP regering Wijdenbosch had bij internationale donoren geld geleend
maar is echter nooit begonnen met het aflossen van de schulden, zodat de
financieringsdeuren voor Suriname gesloten waren.
Kwam nog bij kijken dat de beleidsmakers zo onverstandig waren om een
credit rating aan te vragen. En nog wel op een moment in 1999, toen de
inflatie in dat jaar alleen al 95% was en er niet eens US $ 10 miljoen
aan monetaire deviezen in kas was.
Een doorsnee autohandelaar had op dat moment meer deviezen dan de
Centrale Bank.
De Centrale Bank van Suriname was de grootste speler geworden op de
deviezenmarkt.
Elke dag kocht de bank dollars op voor een koers van SRG 3000 omdat ze
zelf niets meer had, en verkocht die dollars dan weer voor SRG 1100, de
officiële bank koers die natuurlijk al lang achterhaald was. Het is
nodeloos te vermelden dat alleen vrienden van de NDP in aanmerking
kwamen voor dollars tegen een koers van SRG 1100.
Buiten moest men het drievoudige betalen, namelijk SRG 3000 voor $ 1.
Het vertrouwen in de economie was zowel lokaal als internationaal
verdwenen en de statistieken waren zo verslechterd, dat er officieel
gelogen werd aan internationale instanties om de chaos te verbloemen.
Zogenaamde "near bankers" die hoge rentes gaven aan beleggers, kregen
van die regering de gelegenheid om met piramide spelen te opereren en
hebben het Surinaamse volk van miljarden beroofd.
In feite was de Surinaamse economie in een depressie en vele jonge
mensen verlieten het land door de werkloosheid en de uitzichtloosheid.
De gezondheids sector was in problemen geraakt doordat de Regering
Wijdenbosch jarenlang geen overmakingen pleegde naar het SZF die op haar
beurt de dienstverleners niet kon betalen.
De staatsbanken waren door de Productie Investerings Fondsen in
financiële problemen gebracht omdat de NDPers die grote leningen hadden
gehad die natuurlijk niet terug betaalden.
Door de inflatie waren vrijwel alle pensioenfondsen in Suriname in
problemen geraakt en zag het er niet rooskleurig uit voor degenen die al
gepensioneerd waren.
Het meest hoopgevende staatsbedrijf, te weten Staatsolie, zijn we door
economische misdadigheid bijna kwijtgeraakt.
Internationaal had Suriname geen kredietwaardigheid meer en we konden
ons als Surinamers alleen maar schamen.
President Venetiaan heeft de economische crises van 1999 al tegen 2002
doen omslaan in economische groei en die groei is in de afgelopen jaren
gemiddeld 5 % geweest.
Maar hetgeen tussen 1996 en 2000 is gebeurd mag nooit meer gebeuren.
De NDP past een bewuste strategie toe door steeds consequent te stellen
dat stabiliteit niets betekent.
Ze ontkennen de economische groei en ontkennen de officiële cijfers van
de Centrale Bank die aangeven dat de monetaire dekking meer dan US $ 700
miljoen is.
Dit wordt niet zomaar gedaan.
Vele NDPers lijden nu honger doordat ze tien jaar lang hun vingers niet
in de staatskas hebben kunnen steken.
Als zij aan de macht zouden komen wordt dit de moeder van alle roofpartijen.
Binnen een jaar zal de staatskas wederom leeggeroofd zijn.
Dan zal de NDP het argument maken dat ze een lege staatskas hebben
aangetroffen in juni of juli 2010.
Vandaar dat de monetaire stabiliteit en monetaire dekking als "pre-roof"
strategie nu ten stelligste wordt ontkend. Zelfs door zogenaamde
economen in hun midden.
Zogenaamde economen die op onze ADEK Universiteit doceren doen mee met
deze voorbereiding van de mega monetaire roof.
Zelfs een ex-jeugd ambassadeur, van wie men zou mogen aannemen dat hij
ethisch goed is uitgerust, leent zich voor deze praktijken.
De regering die van hun overneemt mag dan weer beginnen met de opbouw en
het nemen van pijnlijke maatregelen.
Dan zal de NDP weer zeggen dat "Nieuw Front e tjaar a pina"
De Surinaamse bevolking is gewaarschuwd en weet nu wat nooit meer mag
gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten