weigert te realiseren dat je je niet bevind in een luchtvaardig
instrument. Het navigeren van een proces van ontwikkeling vraagt continu
nuchterheid en soberheid. In de afgelopen dagen zie ik enkele politieke
organisaties vanwege de verkiezings campagne hun beste been voor zetten
om de gemeenschap, bijna zou je kunnen zeggen, te vangen, zoals men
meent dat met vogels te doen.
Helaas is het bij elkaar brengen van goede bestuurders tijdens een
verkiezings campagne een 'serious business'. Als je denkt dat je een
nieuwe organisatie bent die getypeerd moet worden als één die te
vergelijken is met de beroemde gezegde 'Het zijn wolven in
schaapskleren', denk ik dat we allemaal nerveus moeten zijn, wanneer we
dit soort verschijnselen waarnemen. Immers blijft een wolf altijd een
groot risico factor.
Wel, kijkend naar de toekomst vraag ik mij het volgende af. Uit eerdere
ervaringen hebben we geleerd dat je als politieke organisatie nooit in
staat geweest bent de meest elementaire zaken betreffende het klimaat
waarin individuen en ondernemingen moeten functioneren en bloeien, te
realiseren. Hoe durf je dan te pretenderen of te denken dat de subjecten
als eerder besproken zich eveneens in de wolken moeten wanen, zoals jij
denkt dat je vliegt? Het ondernemerschap kent geen pretenties, slechts
feiten. Geef de mens niet het vals beeld dat je ondernemersvriendelijk
bent, want vele ondernemingen hebbe het altijd moeilijk gehad tijdens
jouw bewind. Laten we gaan voor het volgende.
Wanneer op een podium gezegd wordt aan jongeren dat de politieke
organisatie waartoe jij behoort denkt aan een tweede stad in Suriname op
ongeveer meer dan 200 km verwijderd van Paramaribo aan een vierbaansweg,
waarom 'landt' men dan niet om de jongeren de feiten te vertellen over
het excellente idee dat Surinamers tussen '70 en '79 een werkelijke
tweede stad te Apoera aan het construeren waren, die op een wrede manier
werd verstoord door grote delen van jou huidige politieke organisatie
door met de Bakra Basi te collaboreren om dit prachtig idee te
torpederen. Simpel omdat de Bakra Basi's dit idee te groot vonden voor
ons geliefd Suriname. Velen van die organisatie hebben dat ook beaamd.
Zie staats archief.
Wanneer men praat over een surinaams Goud Bedrijf, wees dan niet
arrogant door te vertrappen en weg te moffelen al die mooie documenten
die aangeven dat de oprichting van een eigen surinaams Goud Bedrijf was
geschied. Papier is geduldig en op korte termijn zal ik publiceren alle
statuten en andere papieren die heel duidelijk laten zien, waar de toen
reeds naar onafhankelijkheid smachtende grote Surinamers in staat waren.
Laat mij vervolgens enkele voorbeelden geven. Het grote C.I.C. dat nu zo
bekend is in het Caraibisch gebied, heeft alleen tot stand kunnen komen
vanwege de drang van industrialisatie van onze natie. Ik refereer
eveneens naar onze prachtige Nieuwe Haven die wij als een trots mogen
beleven. In het verlengde van deze haven is ook gepland een diepzee
haven die men enkele kilometers uit land heeft geprojecteerd. Waren we
niet bezig een groot land te visualiseren?
Ik geloof niet in het verleden, slechts in de lessen uit de ervaringen.
Dat we een sprankelend land voor de komende generaties zullen vestigen
die zij verder omhoog moeten stuwen, staat als een paal boven water. Ons
land staat niet meer op 't kruispunt van stabiliteit. We staan rotsvast
op een weg van oogsten uit de goede zaden die wij als volk gezaaid
hebben. We zullen nog veel meer moeten zaaien om met z'n allen welzijn
en welvaart op een hoger niveau te duwen. Laat er geen twijfel over
bestaan dat in dit leven we niet allen gelijk gericht zijn.
Misschien druk ik mij te sterk uit, wanneer ik zeg dat er mensen zullen
zijn die uit politiek gewin, instabiel denken programmeren om zodoende
een samenleving te misleiden. Als het instabiel denken een wezenlijk
onderdeel vormt van een organisatie of een individu, dan hebben we een
groot sociaal probleem.
Zoals eerder gezegd en we hebben dat altijd gedaan, we kijken vooruit en
vanuit de ervaringen die we hebben als natie visualiseren we dat er nog
meer van die grote wegen moeten komen om ons land te ontsluiten. Dat er
van die hotels die er gebouwd zijn, nog meer zullen moeten komen, om
onze deviezen aan te vullen. Dat al dat vele energie die we nog meer
nodig zullen hebben, gaat komen uit de planning die duidelijk aangeeft
dat de behoefte exponentieel toeneemt. Dat er nog veel meer
ondernemingen van alle formaten, eenmans, tweemans, driemans en
duizenden mannen, moeten komen, om het werkgelegenheidsvraagstuk actueel
te houden en zodoende de verdiencapaciteit te stimuleren. Dat er veel
meer scholen en een supermodern universiteit met kwalitatief superieure
hulpmiddelen ter ondersteuning van de knapste en beste surinaamse mens
aanwezig moet zijn. Op 't gebied van telecommunicatie dat wij geen steen
ongemoeid zullen laten om elkaar en ons land op de super highway nog
meer mogelijkheden en die connectie te geven. Veel meer zal onze
aandacht naar het milieu moeten gaan om via technologie het hoogste dat
er bestaat toe te passen voor behoud van ons welzijn.
De werkelijkheid van onze natie is dat we dankzij enkele instrumenten
een aantal instituties zien functioneren. Progressie is geen bestemming,
het is een voortdurend en continu proces van een land, ondernemingen,
individu, etc. Er wordt elke dag gesleuteld, maar op een verantwoorde
wijze, waardoor onevenwichtigheid en instabiliteit, continu buiten het
proces moeten blijven. Laten we erkennen waar we nu zijn, het goede en
briljante waar we nooit eerder zijn geweest. We moeten al die donkere
zijwegen die wij vaak gedwongen en in angst moesten beleven, overboord
gooien.
Suriname Moro e Doro!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten