Het verkiezingsprogramma van de NDP
Vrijwel alle politieke partijen presenteren in de aanloop naar de verkiezingen van 25 mei 2010 hun verkiezingsprogramma’s aan het volk van Suriname.
Dit wordt de belangrijkste verkiezing van Suriname en de gevaren en risico’s voor de Surinaamse bevolking zijn zeer groot.
Monetair en economisch gaat het beter in Suriname en er valt veel te stelen.
Bij het beoordelen van de verkiezingsprogramma’s is het van belang dat het Surinaamse volk ook kijkt naar de geloofwaardigheid van de desbetreffende partij.
Dat zal bepalen als men werkelijk de intenties heeft om het programma uit te voeren.
Bij de verkiezingen van 1996 had de NDP ook een verkiezingsprogramma.
Het werkelijke verkiezingsprogramma dat in 1996 werd uitgevoerd en natuurlijk niet op papier stond bestond uit:
1. Het in waarde doen verminderen van de Surinaamse munteenheid
2. Het monetair financieren van staatsbehoeften en partijleden via de Productie Investerings Fondsen
3. De gezondheidszorg in problemen brengen waardoor SZF patiënten ondanks hun verzekering moesten bijbetalen bij de arts.
Het is dus belangrijk om vast te stellen welke geloofwaardigheid de leden van de partij hebben gezien hun verleden.
Het NDP verkiezingsprogramma zit vol leugens die we graag aan het Surinaamse volk willen voorhouden.
Leugen #1 De NDP gaat haar verkiezings programma uitvoeren
Het verkiezingsprogramma van de NDP is een zeer lijvig programma van meer dan 10 A4 bladzijden dat nooit binnen 5 jaar kan worden uitgevoerd en zeker niet door de NDP.
Waarom niet?
Een NDP regering zal de waarde van de munt sterk doen verminderen en dit zal leiden tot inflatie en sociale onrust. Hierdoor zullen de vakbonden in actie komen en de regering zal op een gegeven moment niets anders doen dan onderhandelingen met vakbonden en proberen hen zoet te houden middels monetair gefinancierde salaris verhogingen.
Met constante stakingen zal geen enkele regering tijd hebben voor haar beleid. Dit was een groot probleem in 1996.
Leugen #2 De NDP gaat talrijke wetten maken
In het verkiezingsprogramma van de NDP wordt herhaaldelijk gesproken over nieuwe wetten die de partij wil maken. Dit is een grove leugen en bedriegerij van het Surinaamse volk.De NDP leider predikt nogsteeds de reeds begraven revolutie.
In de revolutie van 1980 tot 1987 hebben de mensen die zich thans NDPer noemen met decreten geregeerd die tot stand kwamen zonder overleg met belanghebbenden. De NDP voorzitter heeft vaker gezegd dat DNA een poppenkast is. Hij heeft dus begrijpelijk als ex dictator helemaal geen respect voor een democratisch instituut als een parlement. Vandaar dat hij ook nooit verscheen voor vergaderingen en dan ook twee jaar terug terecht ontslag kreeg uit dit college. Wil de NDP het volk voorhouden dat Bouterse nu plotseling een fan is van het parlement en zoveel tijd daar wil komen doorbrengen om zoveel wetten te maken?
In de regeerperiode 1996-2000 vond President Wijdenbosch dat hij zo een sterke president was dat hij het parlement niet nodig had om te regeren. Daarom werden er ook geen details van de bruggen aan het parlement voorgelegd. Dus ook ex-president Wijdenbosch had geen hoge dunk van het parlement. Er was nauwelijks quorum in die periode en vrijwel alles werd met een presidentieel besluit afgehandeld door de NDP plus regering. In een bepaald geval werd een belasting verhoging zonder een wet doorgevoerd door Wijdenbosch en dit besluit werd door de rechter teruggedraaid.
Welke wetten gaat de NDP voor ons maken? Wat een grote grap.
Leugen # 3 De NDP wil nieuwe dingen doen
Er is vrijwel geen verschil met het verkiezingsprogramma van 1996. Daarom moet het volk oppassen. De NDP doet in haar verkiezingsprogramma van 2010 geen afstand van de roekeloosheid die heeft geleid tot de monetaire ramp van 1999. Nergens staat dat de NDP gelooft in een sterke Surinaamse munteenheid. NDP partijleden zeggen dagelijks publiekelijk en bij herhaling dat een monetaire gezonde situatie niets voor hen betekent. Nergens staat dat de partij geen voorstander is van monetaire financiering. Nergens belooft men het volk van Suriname dat de goudvoorraad niet wederom zal worden geswapt. Nergens staat dat de monetaire deviezen voorraad veilig zal zijn. Men praat over geld lenen alsof er geen beperkingen aan verbonden zijn. De NDP neemt geen afstand van de monetaire fouten die gemaakt zijn in de periode 1996-2000.
Alleen deze punten geven aan dat Suriname met de NDP tegen 2013 een nieuwe financiële ramp te wachten staat waarbij enkele partijleden miljonair zullen worden en het volk met een inflatie van 400% zal komen te zitten. Binnen korte tijd zal de staatskas leeg zijn.
Leugen # 4 De overheid zal efficiënter worden gemaakt
2. Operationele doelen van de regeerperiode
In dit onderdeel praat de NDP over een overheid die “aantoonbaar efficiënter en effectiever is”.
Dat klinkt allemaal mooi maar dit is pure belazerij van het volk.
In de periode 1996-2000 heeft de NDP met “task forces” geregeerd op de ministeries. Dus naast de normale structuur op een ministerie was er een task force bestaande uit NDPers die in feite bepaalden wat er gebeurde op de ministeries. Al de “architecten” van deze bestuursmethode lopen nog rustig in de NDP rond en het volk van Suriname moet geloven dat men nu een andere visie op na houdt. Er was een goede reden voor het in leven roepen van deze task forces, namelijk dat niemand mocht zien hoe er gestoeid werd met staatsgelden. Niet de CLAD en zeker niet de Rekenkamer en het parlement. Overigens werd Drs. Hans Prade meteen na de verjaardag van president Wijdenbosch in 1997 die US $ 26000 had gekost ontslagen als voorzitter van de Rekenkamer. De man had de kosten van die verjaardag bekend gemaakt en moest daarom weg. De task forces van de NDP hebben het bestuur van het land echt niet efficiënter gemaakt, er werden hierdoor juist extra structuren in het leven geroepen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten