►Nieuws

Amnestie wet kan nooit mensenrechtenschendingen “coveren”.

Er zijn personen en sommige politieke partijen uit de coalitie die het volk willen doen geloven dat de  afgekondigde ‘Amnestiewet 1989’ in 1992 alle misdaden inclusief mensenrechtenschendingen die in een bepaalde periode zijn gepleegd in Suriname gaat coveren”.Dit is natuurlijk niet waar en een misleiding van de samenleving.In de Amnestiewet van 1989 zijn expliciet de strafbare feiten opgenoemd welke ‘gedekt” dorden door de Amnestiewet. De nabestaanden, maatschappelijke groepen,politieke partijen in de oppositie maar ook in de coalitie hebben aangegeven dat er consultaties zouden moeten plaatsvinden alvorens je zo op het punt van indiening komt van een initiatiefwet.De Haast heeft natuurlijk een bedoeling.En die is duidelijk, het strafproces te stremmen en de schuldigen straffeloos verder te laten gaan. Overigens is het zo dat bij de Amnestiewet van 1989 een algemeen consultatieronde heeft plaatsgevonden. De NDP wenst is zelfs bereid internationale verdragen en systemen te schenden.Binnen het Inter-Amerikaanse mensenrechtensysteem wordt een algehele onvoorwaardelijke amnestieverlening voor gepleegde mensenrechtenschendingen niet geaccep- teerd en wordt gezien als in strijd met het internationale recht In dit kader moet  de intrekking van amnestiewetgeving in enkele Zuid-Amerikaanse landen zoals Chili en Argentinië gezien worden Indien de NDP coalitie en eventuele andere coalitiepartners deze wetswijziging doordrukt en  goedgekeurd, waardoor ook mensenrechtenschendingen worden gedekt, zullen  mensenrechteninstanties binnen het Inter-Amerikaanse systeem geaddieerd worden, precies hoe dat gebeurd is door Chili en Argentinie. Intussen heeft een aantal mensenrechtenorganisaties in de Amerika’s dat is aangesloten bij de Coalitie van het Internationaal Strafhof (CICC) een gezamenlijke brief gestuurd naar parlementsvoorzitter Jenny Geerlings-Simons. Daarin wordt bezorgdheid geuit over de ingediende wetwijzigingsvoorstel. Simons wordt er onder meer op gewezen dat Suriname partij is bij de Statuut van Rome, het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof. In dat statuur is vastgelegd dat geen verjaring van strafvervolging mogelijk is voor misdrijven zoals genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden. Op het parlement wordt een klemmend beroep gedaan het wetsvoorstel te verwerpen, vooral omdat Suriname partij is bij de Inter-Amerikaanse Conventie inzake de Rechten van de Mens en de Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof.

 

 

NPS persdienst