Geschiedenis van de NPS
Een beschrijving in vogelvlucht.
Overwinnen in de politiek is het werk van vele handen en harten
Deel 7
1980- 1987.
In de nacht van 24 op 25 februari 1980 vond de eerste militaire staatsgreep plaats in onze Republiek. Naderhand zou blijken dat het niet een “gewone” coup d’état was, gepleegd uit onvrede met landsbestuur in de jonge republiek Suriname.Het was doordacht en bloedig, met de bedoeling ons land te plunderen van haar rijkdommen ten koste van mensen levens. De levenshouding après nous le déluge bij après- na mij de zondvloed- werd met alle ten dienste staande middelen verdedigd en in stand gehouden. Maar ook deze tyrannen die ons volk willoos ondergeschikt wensten te maken moesten tenslotte capituleren.Tenslotte geldt “ vox populi, vox Dei.
Op 26 februari 1980 legde de toenmalige vice minister president Olton van Genderen(NPS) een verklaring af via de media die de volledige overname van het militair en burgerlijk machts en bestuurlijk apparaat door de Nationale Militaire Raad bevestigde.Hij riep samen met de minister van Justitie S. Badrisingh en namens de regering het gehele Surinaamse volk op zich volledig te onderwerpen aan het nieuwe gezag, opdat de zo noodzakelijke rust,orde en veikigheid gehandhaaft en gewaarborgd bleef in onze Republiek. Zoals eerder gezegd is de staatsgreep gepaard gegaan met verlies van mensenlevens. Op 2 april 1980 werd het parlement in openbare vergadering bijeengeroepen. Op 15 maart werd een “Interim regering” benoemd o.l.v. Henk Chin A Sen die een wetsvoorstel indiende tot opheffing van de strafrechterlijke gevolgen t.b.v. personen die door de staatsgreep zich schuldig haden gemaakt aan strafbare feiten. Met veel militair vertoon en geweren in aanslag trachtte men de intimidatie naar de parlementsleden te vergroten.. Om verder bloedvergieten te voorkomen besloten opositie en coalitie om in landsbelang hun medewerking te verlenen. Naast deze opvatting hebben ook andere argumenten een rol gespeeld bij het besluit het ingediend wetsvoorstel aan te nemen. Zo werd door de militaire machthebbers en hun ingestelde regering o.l.v. Chin A Sen nadrukkelijk verklaard, dat de Grondwet in werking zou blijven en de parlementaire democratie richtig zou functioneren. Ook het niet aantasten van het Pesidentschap en andere Hoge Colleges van staat hebben het besluit beinvloed ter aanname.
Op 6 mei 1980 deed Premier Henk Chin A Sen in een korte Tv en radio toespraak melding van een vermeende poging tot staatsgreep.Dhr. Chin A sen zei dat hij het volk zo volledig mogelijk zal inlichten over zaken die het belang van het land aangaan. Adjudant Onder Officier Frits Ormskerk zou leider zijn van de vermeende mislukte staatsgreep. Officier Frits Ormskerk werd dood aangetroffen in zijn cel tijdens zijn voorarrest.Volgens de dochter van Ormskerk-Judith Ormskerk- had het slachtoffer een “buld op zijn linker voorhoofd”, zijn slaap was blauw en zijn kaak geforceerd.Valse beschuldigingen naar de NPS- minister Jan Pronk en de Nederlandse regering als zouden zij achter de coup zitten met de bedoeling de regering Arron terug te plaatsten in het regeercentrum waren aan de orde van de dag. Partijgenoten Dr.G.Godried- Otmar Rodgers- -Rufus Nooitmeer en coalitie partner van de PSV, Theo Bean werden gearresteerd en mishandeld.
Op 20 mei 1980 (S.B.1980 No28) werd onder dwang en intimidatie een machtigingswet aangenomen door het parlement waarin de regering bevoegd werd verklaard om bij Staatsbesluit algemeen bindende regels uit te vaardigen met straf en politiedwang. De politieke overweging om mee te werken aan de aanname van deze wet was dat volgens de Grondwet de ministers en de President, de staatsbesluiten zouden moeten ondertekenen.Voorts verzekerde de Minister president H.Chin A sen dat de Regering onder geen enkele omstandigheid de haar toe gekende bevoegdheden zou gebruiken voor een ander doel dan waarvoor deze bevoegdheden werden gevraagd en verleend.
Na augustus 1980 verhardde de dictatuur.Op 13 augustus 1980 werd de noodtoestand afgekondigd voor heel Suriname- de Grondwet werd opgeschorst-en per decreet No A-1 werd per onmiddelijke ingang besloten tot nader order, Het parlement van de Republiek Suriname en de Raad van Advies buiten werking gesteld. Het instellen van een “Bijzonder Gerechtshof” was reden voor conflicten tussen de Raad van Advies en de militairen aangezien de Raad geen voorstander was van het instellen van dit Bijzonder Rechstcollege.De President Dr.Johan Ferrier trad af. De militairen en hun handlangers pleegden woordbreuk.De dicatatuur was gevestigd.
Ook werd onder het B-5 decreet besloten dat “de opsporing van strafbare feiten mede werd belast de Militaire Politie”.
Met het uitvaardigen van decreet B-9 werd een “Bijzonder Gerechtshof”ingesteld met de bedoeling de van “corruptie beschuldigde politici en topambtenaren” te berechten. Dit college bestond uit 5 leden waarvan twee werden afgevaardigd door “Het militair Gezag”. Toen naar de mening van de militaire machthebbers teveel vrijspraken volgden en vonnissen niet streng genoeg waren werd de samenstelling van het “Hof” gewijzigd.Zo namen i.p.v. Mr.O.Abendanon en Mr.Ben Halfhide de heren Prof. Dr.T.L.Waaldijk en Mr.A.Smit zitting in het gewijzigd “Bijzonder Gerechtshof”.De onafhankelijkheid van de Rechterlijke macht werd in de kern aangetast.De beschuldigingen aan NPS politici konden niet hard gemaakt worden.
Het decreet B-12 van 14 augustus wees Het Hof van Justitie als orgaan aan dat de eed of belofte voor aanvaarding van het ambt van President moest afnemen.Op die dag 14de augustus werd Drs.H.R.Chin A Sen belast met het presidentieel gezag over heel Suriname.De beediging en inhuldiging geschiedde op 15 augustus in een zitting van het Hof van Justitie.Op grond van het Algemeen C-decreet van14 november 1980 werd aan de President en door hem aangewezen ministers en het Militair Gezag bevoegdheid gegeven algemene, de burgers bindende regels vast te stellen alsmede de bevoegdheid tot het wijzigen van bestaande wetten.
Bovenstaand overzicht maakt een ieder duidelijk dat de ontwikkelingen van amper negen maanden, de democratie niet meer bestond en dat de ware bedoelingen van de militairen en haar binnenlandse en buitenlandse opdrachtgevers geenszins inhield welvaart en welzijn te brengen voor het volk.Overigens is het onmogelijk ontwikkeling te brengen zonder ware democratie en vrijheid.
Vanaf de begin maanden in 1982 was er veel verzet vanuit de samneleving tegen de dictator Bouterse en de zogenaamde revolutie.Op 4 februari 1982 werd het decreet A-4 afgekondigd waarin werd bepaald dat de regeermacht onvoorwaardelijk werd overgedragen aan Het Militair Gezag. President Henk Chin A Sen werd de wacht aangezegd.
Sunil Oemrawsingh
Secretaris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten