Geschiedenis van de NPS
Een beschrijving in vogelvlucht.
Overwinnen in de politiek is het werk van vele handen en harten
Deel 3
Verkiezing 29 maart 1955
Op 29 maart 1955 namen maar liefst 10 partijen deel aan de verkiezing. Al langer waren er geluiden van onvrede te horen in de NPS. De eensgezindheid ontbrak in onze partij door interne strijd door o.a. enerzijds J.A.Pengel en D.A.G.Findlay anderzijds. Findlay stichtte zijn eigen partij, de Surinaamse Democratische Partij, die in combinatie verband “Het Eenheidsfront” de verkiezing inging en deze ook nog won.Hun leuze was “A-Tjek” (een uitgestoken duim als herkenningsteken).De NPS werd voor het eerst verwezen naar de oppositiebanken. Jopie Pengel werd niet gekozen en de NPS achterban riep dan ook de partijleiding tot verantwoording. J.Lachmon bood aan Pengel een verkiesbare plaats aan in het distrikt Saramacca zodat Jopie toch in de Staten kwam.Rassentimenten werd terzijde geschoven voor partijbelangen. Lachmon zijn politieke investering opdat moment in Pengel zou t.z.t. grote politieke revenuen moeten opleveren.De opdracht tot formatie van dat kabinet
werd in handen gesteld van D.Findlay (SDP) en Sang A Jang (PSV).De regeringsleider werd Dr.J.H.E.Ferrier.In deze periode werd het Statuut op 15 december 1954 getekend.De Preambule luidde alsvolgt:
Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba, constaterende dat Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen in 1954 uit vrije wil hebben verklaard in het Koninkrijk der Nederlanden een nieuwe rechtsorde te aanvaarden, waarin zij de eigen belangen zelfstandig behartigen en op voet van gelijkwaardigheid de gemeenschappelijke belangen verzorgen en wederkerig bijstand verlenen, en hebben besloten in gemeen overleg het Statuut voor het Koninkrijk vast te stellen
Ook de Brokopondo overeenkomst werd in deze regeerperiode gerealiseerd.
Het kabinet Ferrier viel op 21 april 1958.De oorzaak moet gezocht worden in de chantabele positie die tenminste drie van de vier partijen in het Eenheidsfront innamen.
Verkiezing 25 juni 1958
Uit de verkiezingsnederlaag hadden de partijgenoten hun lessen geleerd.Ondanks de tegenslag die de NPS bij de verkiezing van 1955 moest verwerken is de partij vastberaden en resoluut de verkiezing toegetreden.De NPS trok samen op met de VHP en de PSV. Vele partijgenoten hebben zich ingezet.Zonder de vele zwoegers tekort te doen vermelden wij de bijzondere bijdrage van de hoofdpropagandisten Jaques Lemmers (Pa Lem) en Alex Morman ( Pa Mori). Jopie Pengel kreeg de opdracht voor de formatie van de regering na consultatie met haar partners VHP en PSV. De Raad van Ministers die op 8 juli 1958 geformeerd werd stond o.l.v. Mr.S.D.Emanuels van de NPS. Aan het aantal ministeries werd één toegevoegd: het Ministerie van Opbouw,aan welks hoofd Dr.Ir.Frank Essed, een zeer dynamische persoon werd geplaatst. Voor wat dit ministerie toen gepresteerd heeft wordt verwezen naar de uitgave van het Ministerie”Opbouw 1958-1963”. Vermeldenswaard is wel dat o.l.v. Dr.Ir.Frank Essed de nieuwe Surinaamse kaart werd vervaardigd zonder de aanduiding “:betwist gebied” zoals tot dan toe het geval was voor het aangeven van het gebied tussen de New River en de Coeroeni.De Surinaamse regering had voorts de New River omgedoopt in “Boven Corantijn”.
De formateur J.Pengel nam geen zitting in het Kabinet. Hij verkoos als politiekleider het werk in de Staten als fractieleider te verzetten en de politiek van opbouw in de partij te verwezenlijken. In 1959 werd een mislukte aanval op zijn leven gepleegd. Na hearings gehouden te hebben met personen uit het Bedrijfsleven- werkkringen werd een Werkprogramma van de regering opgesteld. Een belangrijk moment in juni 1958 was de aanname van het “Beginsel programma van de Nationale Partij Suriname”.
Sunil Oemrawsingh
Secretaris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten