Geschiedenis van de NPS
Een beschrijving in vogelvlucht.
Overwinnen in de politiek is het werk van vele handen en harten
Deel 6
Het politieke pad naar de onafhankelijkheid.
De weg naar de onze onafhankelijkheid kent haar politieke spanningen. De NPS Statenleden Albertine Liesdek-Clarke- Paul Salam Somohardjo en Charles Lee Kong Fong zouden de coalitie verlaten en zich aansluiten bij het oppositionele standpunt m.b.t. de onafhankelijkheidskwestie.Vanwege de onstane patsstelling in de Staten m.b.t. quorum kunnen geen statenvergaderingen plaatsvinden.George Hindorie volksvertegenwoordiger van de VHP gaf de doorslag. Hij stemde mee om slechts m.b.t de onafhankelijkheid de coalitie te steunen zodat de realisatie van de onafhankleijkheid kon worden verwezenlijkt.Op 18 november 1975 vond de historische “brasa” plaats tussen de leiders Arron en Lachmon. De politieke verzoening was tot stand gebracht.Op 25 november 1975 werd zoals eerder vermeld de slagzin die op een groot doek stond bij de oprichting van de partij ‘Met de Nationale Partij Suriname naar een vrij en zelfstandig Suriname” werkelijkheid.
Verkiezing 31 oktober 1977
De NPS haalt met een gedifferentieerd NPK II ,15 van de 22 NPK zetels bij de verkiezing van 1977. H.A.E.Arron wordt wederom premier.De politieke kombinatie bestond toen uit de NPS-PSV-KTPI en i.p.v. de PNR de HPP o.l.v. Pannalal Parmessar.Tegenover deze kombinatie stond de VDP (VHP o.l.v. Jaggernath lachmon -Pendawalima o.l.v.Salam Somohardjo- de Socialistische partij o.l.v.Andre Kamperveen en Henk Herrenberg en de Wie Egie Boeskondre Partij o.l.v Bill Pryor en Jarien Gadden). De KTPI trekt 3 van haar parlementsleden uit de NPK II terug.De reden moet gezocht worden in de toezeggingen die gedaan werden aan de gedetineerde KTPI leider W.Soemita voor een ministerspost na de verkiezing van 1981. De verhouding in het Parlement van Suriname veranderd in coalitie 20 oppositie 19. Door het overlijden van Walther Zalmijn in 1979 ontstaat een nieuwe verhouding 19-19.De VDP maakt politiek misbruik van de ontstane situate door geen quorum te verlenen voor de toelating van Maximiliaan Koorndijk.Naast de politieke weerstanden was het niet makkelijker op ander vlak.De steun of zo u wilt begrip van de vakbeweging naar de NPK II regering was gering.
Dit omdat de PNR grote invloed had in o.a. de ambtenaren vakbond en niet meer deelnam in de coalitie.Ook de onderofficieren van de toenmalige Surinaamse Krijgsmacht roerden zich en wensten erkenning van hun bond van militair kader.Achteraf bleek dat de leiding van de onderofficieren in de bond, agenten bleken te zijn van een buitenlandse macht en zich leenden om een militaire coup d’état te plegen met instructies van een militaire attache hier te lande.
Sunil Oemrawsingh
Secretaris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten