Hoefdraad getipt is als Governor van de Centrale Bank.
Dhr. Hoefdraad is volgens geluiden werkzaam bij het IMF en is zeker een
monetaire deskundige.
Terwijl dit toe te juichen is moeten er direct wat vragen worden gesteld.
Ten eerste is de keuze van Dhr. Hoefdraad een erkenning dat er in de NDP
of de Mega Combinatie geen enkele financiële of monetaire deskundige
rond loopt die vertrouwen uitstraalt. Men moest naar buiten om een
kandidaat te zoeken.
Maar dit verklaart dan direct het onlogische standpunt van de NDP dat
monetaire stabiliteit niets betekent. Dit standpunt heeft 3 keer voor
vernietiging van de Surinaamse economie gezorgd en de waarde
vermindering van de gulden is de primaire oorzaak van armoede geweest in
de afgelopen 30 jaar.
Nu weten wij dat dat standpunt het resultaat is van het feit dat er geen
enkele goede gekwalificeerde econoom in hun gelederen rondloopt.
De vraag is echter waarom gekozen wordt voor iemand die bij het IMF
werkzaam is.
Het heeft niets met Dhr. Hoefdraad te maken als persoon.
Wordt Dhr. Hoefdraad gekozen om enige geloofwaardigheid te geven aan de
Mega Combinatie regering?
Geloofwaardigheid en vertrouwen moeten er zijn in de financiële wereld.
Maar is er dan geen conflict met de ambities van de Mega Combinatie?
De Mega Combinatie heeft juist de mofinas enkele zaken beloofd die
momenteel niet te financieren zijn.
Althans, de bronnen van de financiering zijn niet aangegeven.
Op de web site van de NDP zijn er minstens 15 grote projecten genoemd
die enorm veel geld zullen kosten, veel meer geld dan FISO.
Een van die projecten is een zeehaven.
Ook wordt de bouw van 1500-4000 woningen per jaar genoemd.
De Mega Combinatie heeft dus een heel ambitieus programma die een zeer
flexibele governor van de Centrale Bank vereist, die de regering zal
accommoderen.
Bij de uitvoering van dit programma is financieel conservatisme vanuit
de Centrale Bank dus niet politiek gunstig.
Het doel van het IMF is om te zorgen dat de rijke landen het geleend
geld van de arme landen terug krijgen.
Het IMF en de Breton Woods instituten zoals de Wereld Bank hebben geen
noemenswaardige ontwikkeling kunnen brengen in ontwikkelingslanden.
Het IMF adviseert vrijwel altijd negatief over salaris verhogingen in
ontwikkelingslanden.
De IMF filosofie kan bijna als het volgende bestempeld worden: betaal de
mensen zo weinig mogelijk, dan zullen de lage salarissen internationale
investeerders aantrekken.
Het IMF heeft voorspelbaar ook negatief geadviseerd over de uitvoering
van de FISO in Suriname.
Een regering die FISO niet wil uitvoeren verklaart oorlog aan de vakbonden.
Wat is het standpunt van de volgende governor van de Centrale Bank hierover?
Het IMF is principieel tegen subsidies en heeft zich in haar artikel IV
Consultatie Missie in 2001 zelfs negatief uitgelaten over de subsidie
van babyvoeding in Suriname.
De regering van Suriname subsidieert babyvoeding met het doel te zorgen
dat elke baby in Suriname de nodige en juiste voeding krijgt.
Laten we even terug gaan naar de doelstelling van het IMF dat niets zegt
over het welzijn van de arme mens op aarde.
Dit instituut is dus financieel heel conservatief en het lot van de arme
mensen maakt helemaal geen indruk op de economen van het IMF, alhoewel
vele van deze economen zelf uit straat arme landen komen en de armoede
zelf hebben gezien en ervaren.
In de bankwet van Suriname is opgenomen dat de Centrale Bank een
instrument is voor sociaal economische ontwikkeling.
Het IMF is tegen dit standpunt en pleit ervoor dat Centrale Banken
onafhankelijk zijn, dus geen verlengstuk zijn van het regeringsbeleid.
In 1996 werd door de Centrale Bank het Productie Investerings Fonds
ingesteld, en met deze daad heeft de NDP aangegeven dat in haar visie de
Centrale Bank een instrument is van sociale economische ontwikkeling. Er
is niets fout met deze visie, vooral in een ontwikkelingsland die groei
moet meemaken.
De vraag is wat de visie is van de volgende governor van de Centrale
Bank van Suriname die bij het IMF werkt.
Is hij een "echte IMF man" die gelooft in de onafhankelijkheid van de
Centrale Bank, dus geen verlengstuk van de regering?
Wat is zijn visie over salarisverhogingen bij de overheid?
Hoe denkt hij als IMF man over subsidies die aan de mofina achterban van
de NDP is beloofd?
Op welke manier gaat de IMF werkervaring van de volgende governor van de
Centrale Bank dus de mofinas in Suriname ten goede komen?
De IMF principes komen Suriname dus ten goede mbt het monetair evenwicht
en het management van de bank als instituut, maar kunnen de sociale
beloften die zijn gemaakt aan het volk tijdens de verkiezingscampagne
worden ingewilligd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten