De voormalige dictator van Suriname heeft onlangs op zijn 64-ste verjaardag luidkeels van de daken geroepen dat in Suriname een totaal nieuwe orde geschapen moet worden. Er moeten volgens hem fundamentele veranderingen doorgevoerd worden in de economische, sociale en zelfs de rechterlijke orde, om Suriname over 30 jaar die positie in de wereld te geven die het verdient.
Bij het horen en lezen van deze woorden vraagt menigeen zich af of niet dezelfde ex-dictator aan het woord is, die 29 jaar geleden middels geweld en bloedvergieten de gevestigde orde op een brute en on-Surinaamse wijze omver wierp. Hij sprak toen van een revolutie.
Het “Manifest van de Revolutie” van 1980 kondigde 4 vernieuwingen aan n.l.: Vernieuwing van de Politiek- Bestuurlijke orde, de Sociaal-Maatschappelijke orde, de Economische orde en de Educatieve orde. Deze vernieuwingen worden tegenwoordig (na 29 jaar) van stal gehaald, om voor de zoveelste keer de potentiele kiezers wederom zand in de ogen te strooien.
De revolutie heeft zoals bekend rampzalige gevolgen gehad voor ons geliefd land.
De ellende tijdens de zogenaamde revolutie was op elk gebied merkbaar t.w.: constitutioneel, economisch, sociaal, financieel, juridisch en zelfs maatschappelijk.
De politieke leider van de revolutie had toen de gelegenheid en alle ruimte om zonder enige vorm van democratische controle of begeleiding (Parlement) zijn “nieuwe orde” te vestigen en te implementeren. Hij had echter samen met zijn trawanten en politieke gelukszoekers geen tijd daarvoor en storte het land in de ene ellende na de andere.
Coups, contra coups, telefoon coup, binnenlandse oorlog, economische malaise, sociale achteruitgang, koers devaluatie, volks-militie, avondklok, verbod op samenscholing, intimidatie, verdwijningen, executies, martelingen, massa slachtingen, pers censuur, mensenrechten schendingen, machtsmisbruik, corruptie zijn allemaal situaties en omstandigheden die sommigen vandaag de dag allemaal vergeten schijnen te zijn.
In de tachtiger jaren werd ook gesproken van een “nieuwe orde” (de zogenaamde revo-tijd). In herinnering moet worden gebracht de eerder genoemde vier vernieuwingen die toentertijd met de uzi in de hand onder leiding van de Bevelhebber, Voorzitter van de Nationale Militaire Raad en Regeringsleider gepredikt werden, maar uiteindelijk tot de hierboven opgesommende wapenfeiten resulteerden.
Veel van zijn huidige jonge volgelingen waren toen niet eens geboren en anderen waren nog te jong om zich de narigheid waarin hun ouders zich toen bevonden te kunnen herinneren. Het is daarom een morele plicht van alle ouders en eventuele begeleiders om hun kinderen die volgend jaar voor de eerste, tweede of derde keer naar de stembus zullen gaan, te informeren, over de wantoestanden die 29 jaar geleden onder leiding van dezelfde persoon zijn geintroduceerd en totaal langer dan 12 jaar hebben geduurd.
Het is eveneens van belang om daarbij de tijdschriften, kranten, nieuwsberichten, pampfletten, televisie beelden en interviews van de periode 1980 tot en met 1992 naar boven te halen, zodat vooral de jonge stembusgangers bij het maken van een keuze op 25 mei 2010 kunnen kiezen tussen een zogenaamde “nieuwe orde” en de in ere herstelde en gevestigde “RECHTS ORDE”, waarvan zij thans met volle teugen genieten.
NPS persdienst
dinsdag 20 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten