De NDP probeerde Staatolie te verkopen, de NPS niet
Toen de NDP Regering in 1999 ten einde raad was na haar economische ravage en de staatskas leeg geplunderd was, besloot ze Staatolie te verkopen voor US $60 miljoen.
Onbegrijpelijk, daar het bedrijf de afgelopen tien jaar jaarlijks meer dan US $200 miljoen in verschillende vormen heeft afgedragen aan de staat Suriname. Door de volksopstand in 1999 en het heldhaftig optreden en de acties van de bond van Staatolie ging dit plan van de Regering Wijdenbosch gelukkig niet door.
De afgelopen tien jaar is Staatsolie onder de Nieuw Front Plus regering met de NPS uitgegroeid tot een bedrijf dat zich gereed maakt voor auto brandstof en ethanol productie.
Staatolie is vandaag de belangrijkste verdiener van het Surinaamse volk en dit het volk tijdens de NDP Plus regering van 1996-2000 bijna kwijtgeraakt.
De NPS gelooft in een sterke Surinaamse munteenheid, de NDP niet
Haast elke dag kan men publiekelijk uitspraken van NPDers horen dat monetaire stabiliteit niets betekent. De NDP is voorstaander van een munteenheid die niet gedekt is en verder kent de NDP geen monetaire beperkingen, waardoor hun regeringen steeds ongedekt geld in omloop hebben gebracht. Dat is de filosofie van de NDP en in de praktijk hebben ze dat zoveel keren laten zien.
Na elke NDP regering is de monetaire reserve bestaande uit goud en deviezen totaal verdwenen waardoor de Surinaamse bevolking komt te zitten met een waardeloze munteenheid. Dit is de grootste bron van inflatie en armoede in Suriname omdat prijzen dagelijks stijgen zonder dat het inkomen toeneemt.
De NPS heeft altijd gezorgd voor den sterke munteenheid en monetaire dekking. Tijdens de coup van 1980 liet de NPK Regering van Premier Henck Arron een monetaire reserve van US $ 500 miljoen achter. Thans is de monetaire reserve meer dan US $ 600 miljoen en de SRD is voor meer dar 150% gedekt.
Monetaire dekking is nodig zodat de SRD waarde heeft.
Monetaire dekking is volgens de NDP niet nodig en moet dit geld gebruikt worden om bruine bonen te importeren en om bruggen te bouwen.
Ook is het volgens de NDP niet nodig dat er een monetaire goudvoorraad wordt aangehouden door de Centrale Bank.
In 1999 heeft de NDP Plus Regering de hele monetaire goudvoorraad geswapt voor US $ 40 miljoen. Niemand kan vandaag verklaren wat met die $ 40 miljoen is gebeurd.
Kiezers, jongeren van Suriname.
De verschillen tussen de NPS en de NDP zijn nu dus over duidelijk.
Kies op 25 mei 2010 verstandig.
Kies voor NPS
NPS activisten Commewijne
2 opmerkingen:
Ik ben volkomen eens. En wat mij tevens opvalt is het volgende:
De NDP zegt steeds dat Suriname het land van de gemiste kansen is, terwijl de NPS steeds het tegendeel bewijst. Bovendien wil de NDP de surinamer doen geloven dat die niet in staat is zich zelf noch het land te ontwikkelen. De NPS laat daarentegen duidelijk het tegendeel zien: de surinamer is wel degelijk in staat zich zelf en het land te ontwikkelen. De NPS geeft het zelf vertrouwen in eigen kunnen van de surinamer; de NDP niet.
En zo zijn er nog vele uiteenlopende verschillen.
Ik ben er ook helemaal me eens, Toen de NDP aan de macht was voor deze partij hebben ze de monetaire reserve GESTOLEN. de voorige regering van bosje is niet 5 jaar gebleven, omdat het zeer slecht ging. overal waren er stakingen, en nu gaan dezelfde mensen die toen boos waren weer op die partij stemmen NDP. NDP gaat zeker weer de monetaire reserve stelen want ze willen veel geld voor zichzelf, en dan moet de bevolking met een kruiwagen gevuld met geld naar de winkel om alleen een pak melk of brood te kopen, want ons geld heeft dan WEER geen waarde.
Een reactie posten