Suriname heeft haar economie in de laatste tien jaren onder de Regeringen Venetiaan goed weten te diversificeren.
Was het vroeger zo dat de aluminium industrie de kurk was waarop onze economie dreef, vandaag zijn we gelukkig in een omstandigheid dat Staatsolie een belangrijke bijdrage levert aan onze economie met enorme spin off effecten.
Volgens de cijfers van het Algemeen Bureau voor de Statistiek is de bijdrage van de industrie/fabrikage aan het Bruto Binnenlands Product (BBP) gestegen van 15,5% in 2000 tot 20,3% in 2007.
De groei van de secundaire sector (industrie, nutsvoorzieningen en constructie) was 1.6% in 2009.
De diensten sector vertoonde in 2009 een groei van 4.5% en alle indicatoren wijzen erop dat de diensten sector de grootste sector zal blijven in de toekomst.
Jonge Surinamers dienen dus rekening te houden met dit feit wanneer ze hun carriere plannen en zich in een vak specialiseren.
Daarnaast heeft de overheid ervoor gezorgd dat de economie impulsen kreeg via projecten als:
- De renovatie van de havens in Paramaribo en Nieuw Nickerie
- De renovatie en modernisering van de luchthaven te Zanderij
- De bouw van tientallen bruggen
- De herasfaltering van tientallen kilometers aan wegen in de stad, districten en woonwijken
- De restauratie van de Katedraal in Paramaribo
- De herasfaltering van de oost-west verbinding en de asfaltering van de weg naar Afobaka
- De liberalisering van de telecom markt met nu drie spelers
- Investeringen in de rijst en bacoven sectoren.
Al deze projecten waarbij miljoenen bedragen gemoeid zijn hebben spin off effecten waarbij toeleveringsbedrijven en contractors hun brood verdienen.
Vanuit de fianciele sector (de banken) kwamen er ook behoorlijk wat impulsen voor de economie via verstrekte leningen.
In 2007 bijvoorbeeld, verstrekten de commerciele banken een totaal bedrag van SRD 996 miljoen aan leningen aan alle sectoren. Deze bedragen werden zelfs veel meer in 2008 en 2009.
Dit zijn keiharde indicaties dat de Surinaamse economie aan het groeien is en dus op de goede weg is.
Maar terug naar Staatsolie.
Staatsolie leidt de Surinaamse economie naar 2 belangrijke onwikkelingsfases, te weten:
1. verdere economische onafhankelijkheid en
2. ontwikkeling van de groene Surinaamse economie.
We praten hier over economische onafhankelijkheid, omdat Staatsolie bezig is brandstof te ontwikkelen voor voertuigen, waardoor over enkele jaren de import van brandstof voor een groot deel niet meer nodig zal zijn. We zullen dus wat energie betreft een grotere mate van zelfstandigheid hebben bereikt.
Staatsolie is ook bezig met de ontwikkeling van ethanol als brandstof, een schone vorm van energie, waardoor de term groene economie zeer op zijn plaats is.
Staatsolie moet dus alle gelegenheid en ondersteuning van een regering krijgen om haar plannen uit te voeren.
Beide ontwikkelingen die hier genoemd worden zijn van uitermate belang voor de toekomst van Suriname en dus voor de Surinaamse jeugd.
Van de Mega Combinatie is het bekend dat ze Staatsolie niet ondersteunt.
We hoeven alleen te kijken naar het handelen van de grootste delen uit deze combinatie.
Tijdens het desastreus beleid van de Regering Wijdenbosch in de periode 1996-2000 kwam die regering in geldnood te zitten. Men kwam toen met het duivels plan om Staatsolie voor een bedrag van US $60 miljoen te verkopen.
Eddie Jarap, de toenmalige direkteur van Staatsolie, werd als een sta-in-de-weg ervaren en werd door de Regering Wijdenbosch onrechtmatig ontslagen.
Als het Surinaamse volk en de vakbonden niet in opstand waren gekomen waren we Staatsolie vandaag kwijt.
Geen ethanol ontwikkeling, geen eigen productie van auto brandstof, en veel meer economische afhankelijkheid van buiten.
De Staat Suriname zou na die verkoop geen merkbare invloed meer hebben op de ontwikkeling van de aardolieindustrie in Suriname.
Staatsolie heeft in de afgelopen 10 jaren meer dan een US $ 1 miljard aan de staat afgedragen aan dividenden en belastingen.
De werkelijke spin-off effecten naar de economie zijn veel groter.
En de Wijdenbosch Regering achtte het wijs om het bedrijf van de hand te doen voor $60 miljoen. Overigens zou de staat Suriname geen cent zien van die $60 miljoen.
$ 60 miljoen is gelijk aan 2 maanden importen. In de visie van de toenmalige Regering Wijdenbosch was Staatsolie dit waard.
We zijn nu nog in een recessie. De aluminium industrie heeft zware klappen moeten incasseren vanwege de recessie en het is bekend dat Billiton uit Suriname vertrekt dit jaar.
Door de aanwezigheid en economische rol van Staatsolie is het vertrek van Billiton niet zo een grote ramp en kunnen we deze “economische slag” enigzins opvangen.
Ook de goud industrie is tegenwoordig van veel grotere betekenis en nu is duidelijk dat door de economische diversificatie, wat in feite betekent dat onze economie op verschillende pilaren steunt, we niet zo kwestbaar meer zijn.
Anders zou het zijn als we vandaag Staatsolie niet meer hadden.
De effecten van de wereld recessie zouden we niet kunnen opvangen simpel weg omdat we het zonder de honderden miljoenen dollar inkomsten van Staatsolie zouden moeten doen.
Maar dat is precies de visie van de Regering Wijdenbosch geweest in de periode 1996-2000.
Het handelen van die regering had één gedachte gang als basis, namelijk dat de aardolieindustrie in Suriname niet belangrijk genoeg is en het voor snoepgeld moest worden verkocht.
Voor de jeugd van Suriname is het dus duidelijk wat moet gebeuren op 25 mei 2010.
Geef je stem aan een partij die de aardolie en ethanol industrie in Suriname wil ontwikkelen en daarmee de werkgelegenheid. Dat is de NDP en haar Mega Combinatie zeker niet.
Stem niet op een partij als de NDP die Staatsolie wilde verkopen.
Hoe kan je de NDP na dit alles nog vertrouwen met de belangen van onze nationale trots Staatsolie?
Binnen de NDP zijn nog verbitterd dat ze 10 jaren terug geen slag hebben kunnen slaan met de verkoop van dit bedrijf.
Daarentegen heeft de NPS in de afgelopen 10 jaren bewezen alle ruimte en ondersteuning te geven aan Staatsolie.
Vandaar dat het bedrijf vandaag op dit punt staat in haar ontwikkeling en binnen 5 jaar Surinamers met trots zullen mogen zeggen dat hun auto op Surinaamse olie rijdt.
Wie vandaag langs de Staatsolie raffinaderij rijdt kan de uitbreidingsactiviteiten waarnemen.
Met de NPS in de regering is de jeugd van Suriname gegarandeerd van een bloeiende aardolie en ethanol industrie. En de weg naar de groene economie is tastbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten