JAPIN DISCUSSIE:
'Stel kleine boer en regio centraal in voedselvoorziening'
Veel landbouwgrond is in de afgelopen decennia door oneigenlijk gebruik volgens conventionele productiemethoden - te zware machines, eenzijdige bemesting met kunstmest, etc. - geërodeerd en kan alleen met hoge inputkosten (kunstmest, chemie, beregening, etc.) productief gehouden worden.
Om de voedselschuur te worden van het caraibisch gebied is meer nodig dan alleen een kreet en populistisch beleid. Onder andere moet het boer zijn weer waarde worden gegeven en moeten de jonge boer en boerin zekerheid krijgen wat betreft het eigendomsrecht van hun grond. Want dan pas zullen zij in de grond willen investeren.
Eigendom is nog in de locale of familiale sfeer geregeld maar niet adequaat en niet altijd rechtsgeldig. Tegenwoordig worden de boeren van de beste gronden verjaagd voor een grote exploitant. Niet de politiek heeft de macht, maar het groot kapitaal en wordt er veel gelobbyd.De visie op dit stuk is Stel de ‘kleine’ boer in Suriname weer centraal en laat haar / hem telen voor de eigen regio. En stop met gesubsidieerd importen van overschotten uit Europa en de VS.
Omschakeling naar Biologisch Landbouw.
Met biologische landbouw wordt de bodem weer levend en gezond en krijgt ook de biodiversiteit meer kans. Hiermee wordt niet beweert, dat andere vormen van duurzame landbouw of integratie daarvan niet goed zouden kunnen zijn.
Er zijn meerdere wegen naar Rome.Kleinschalige landbouw ligt in Suriname veel meer voor de hand. Dat zal ook niet zo maar een-twee-drie veranderen. Al was het alleen al omdat financiering in de landbouw daar vaak heel moeilijk is.
Bij ons kennen we kleinschalige land- en tuinbouw tegenwoordig ook wel in de vorm van stadslandbouw, met daktuinbouw bijvoorbeeld. De groeiende belangstelling hiervoor in de hele wereld zou misschien benut kunnen worden als opmaat voor het bevorderen van meer kleinschalige landbouw.Door er voor te zorgen dat land- en tuinbouw voor meer mensen een aantrekkelijke way-of-live wordt, kan daarmee misschien ook aan de steeds verdere vervreemding van de voedselproductie enigszins een halt worden toegeroepen, en aan de kaalslag van de biodiversiteit, het schaarser wordende schoon zoet water, de uitputting van fosfaat en andere grondstoffen.
Japin
20 oktober 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten