►Nieuws

Vrouwen en Politiek

 

Dat er weinig vrouwen zijn in het machtscentrum van ons land is al bekend. Anno 2013 functioneren er aanzienlijk minder vrouwen in politieke functies dan mannen. In zowel het gekozen als benoemd politieke functies is er vrijwel nergens de man/vrouwverhoudingen in de buurt van de 50/50. Veel vooruitgang is er de laatste jaren niet bereikt. Integendeel is het aandeel van de vrouwen in de politiek afgenomen.

Naast alle ups en downs kan wel vastgesteld worden dat de politieke onmondigheid van de Surinaamse vrouw verbeterd is. Vrouwen hadden vroeger een veel grotere tweederangs positie dan nu. Hoewel er vooruitgang is geboekt, hebben vrouwen nog steeds een ondergeschikte positie in de politiek dan hun mannelijke collega’s. “De vrouw mag dus veel meer te zeggen hebben dan vroeger, maar de politieke emancipatie is mijns inziens nog steeds niet voltooid”. Het is een voortdurende inspanning van vrouwen om zich in hun partij te profileren. Ze botsen haast altijd op tegen al dan niet georganiseerde weerstand en hebben weinig of geen invloed op de partijprogramma’s.

Ook de aparte vrouwenafdelingen die binnen de partijen ontstonden en nog aanwezig zijn, hebben weinig kunnen doen om vrouwen die zich in hun politieke partij willen profileren, te ondersteunen. Maar ook het feit dat er in politieke partijen de mannelijke collega’s onvoldoende begrip kunnen opbrengen voor vrouwen die zich willen profileren in de politiek kan ook heel storend zijn voor de ontwikkeling van de vrouw. Vrouwen kijken toch op een andere manier naar de dingen om ons heen dan mannen. Ook de invalshoek en de manier van redeneren is vaak anders. Vrouwen willen op hun manier politiek bedrijven en niet de manier dat hun opgedragen wordt door mannelijke collega’s.

Ongelijke machtsstrijd
Het is al lang bekend dat de politieke macht situatie tussen mannen en vrouwen een wereldwijd probleem is. Over de gehele wereld hebben vrouwen te maken met deze ongelijke macht strijd. Een voorbeeld waar het hard aan toe gaat is Amerika. In Amerika hebben sommige vrouwelijke politici in de politieke arena het moeten opnemen tegen mannelijke collega’s. Deze vrouwen krijgen vaak een etiket als te zijn mannelijk, (musculair) of heks als zij ambitieus zijn terwijl de vrouw die extra aandacht besteed aan haar uiterlijk gezien wordt als 'sletterig'. Vrouwen worden dus aangeduid als te zijn streng, niet vrouwelijk of achterlijk. Men schroomt er niet voor om seksistisch campagnemiddel te gebruiken tegen vrouwelijke politici.

Ook in Suriname krijgen sommige vrouwelijke politici een etiket opgeplakt. Heeft zij een hechte band met toppolitici dan heeft zij een relatie met hem. Uit zij haar mening op een felle manier dan wordt zij ook bekritiseerd.
Een gezonde balans tussen het aantal mannen en vrouwen in de Surinaamse politiek zou voor de Surinamer goed zijn.
De inbreng van meer vrouwelijke politici in het machtscentrum zal zonder meer ertoe bijdragen dat de kwaliteit van de politiek Suriname verbeterd wordt, betere invulling gegeven kan worden aan politieke functies en meer geloofwaardigheid kunnen geven aan de kiezers.

Quota-wetten
Bij mij rijst de vraag als er Quota-wetten ontwikkeld moeten worden om evenwicht te brengen tussen man/vrouw verhouding in het machtscentrum. Traditioneel is de wijze van werving en selectie van vrouwen bij het opstellen van kandidatenlijsten in de politiek een aangelegenheid van de politieke partijen. Hun selectie procedure is bepalend voor de mate waarin vrouwen worden gekozen om zo in het machtscentrum terecht te komen. De macht ligt geheel bij de politieke partijen in hoe verre er meer vrouwen in het macht centrum terecht komen.

Quota-wetten kunnen veranderingen hieraan brengen. Politieke partijen kunnen dus gedwongen worden om bij de samenstelling van kieslijsten tenminste 50% vrouwen op verkiesbare plekken te plaatsen. Zonder wettelijke maatregelen kunnen wij niet verwachten dat er een einde komt aan de oververtegenwoordiging van mannen in de politiek en bestuur functies. Quota kunnen garanderen dat er een harmonieus representatie van mannen en vrouwen in de politiek niet afhankelijk is van de politieke wil van een bepaalde regering of partijleiderschap.
Ik denk persoonlijk dat een quotum van vijftig procent voor Suriname rechtvaardig zal zijn, zoals ook voor mannen alleen een quotum van vijftig procent te rechtvaardigen is.

Wat wel vast staat is dat Quota-regels zal leiden tot weerstaand bij politieke partijen vanwege de beperkingen die tot stand zullen komen om hun kandidatenlijsten samen te stellen. Meer nog Quota-wetten, zoals reeds vastgesteld zijn door landen die Quota-wetten hebben aangenomen, leidt wel tot het herstellen van de discrepantie tussen mannen en vrouwen, maar ze dragen niet automatisch bij tot een mentaliteitswijziging om daadwerkelijk de politieke macht te delen met de vrouw.

Judith Faerber

Onder voorzitter NPS afdeling Paramaribo