25 februari een Zwarte dag in de historie van Suriname
25 februari 1980 is een zwarte dag in de geschiedenis van Suriname. Het omverwerpen van een wettig democratisch gekozen regering betekende meteen ook het begin van een periode van onderdrukking, uitbuiting en vernedering van het Surinaamse volk. Het is echter ook het begin van de strijd voor het herwinnen van de onafhankelijkheid,die door 16 militairen o.l.v. D.Bouterse met behulp van de Nederlandse kolonel werd verkwanseld voor een bordje linzen soep.Het uitroepen van deze dag tot een nationale vrije dag door de zitende regering, geeft het gebrek aan respect voor de democratie en het volk van Suriname die de herdemocratisering met bloed zweet en tranen heeft herwonnen. Surinamers hebben op 25 november 1975 met de aanname van de eerste Grondwet van de Republiek Suriname blijk gegeven , trouw te willen zijn aan de idealen van die Grondwet.Op 13 augustus 1980 werd door D.Bouterse c.s. deze Grondwet opgeschort en werd een periode van onrecht ingeluid.Echter bracht de samenleving op 25 november 1987, een einde maakte aan de duistere periode van de dictatuur die werd gevestigd op 25 februari 1980.Er brak een nieuwe periode aan, vol valstrikken en valkuilen die uitmonde in een tweede staatsgreep die met medewerking van dezelfde militairen van februari 1980 werd gepleegd en de democratie weer geweld aan deed. Het Surinaamse volk bleek veerkrachtig genoeg te zijn om ook deze aanslag op de rechtsstaat te verijdelen. De militaire voogdij met behulp van enkele burgers over Suriname die erop volgde, loodste Suriname in een periode van ongekende verarming en verloedering.Ondanks alle lijden heeft het Surinaamse volk al die tijd zijn strijd voor eenheid en democratie nooit opgegeven. De verkiezingen van 25 mei 1991, betekenden een grote vooruitgang voor ons land. De militaire voogdij kon worden opgeheven en eindelijk kon er van start worden gegaan met de opbouw van de economie en met de broodnodige infrastructuurwerken. Voor het eerst na jaren kon de Surinaamsche economische samenwerkingsverbanden weer afsluiten met andere landen en internationale instituten.
In plaats van zich zo arrogant en paternalistisch op te stellen, zou de “minderheids Revo groepje” beter wat minder hoog van de toren blazen gezien de onrechtvaardigheden en het mensonterende van de dictatuur zoals de 15 martelingen en moorden op 8 december 1982 in Ft.Zeelandia, de massaslachting in 1986 te Moiwana, de moorden in Tjonga langa passie de moord op de politiemannen in commewijne en alle andere doden tussen 1980 en 1991.
NPS Nickerie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten