SURINAME EN HET HUIS VOOR DEMOCRATIE
Drs G.Truideman
Het politiek leiderschap in Suriname, de participatie van burgers in onze politiek, de ervaringen met de democratie. Allemaal maken onderdeel van ons leven hier in Suriname. Een jong land met nu reeds heel veel ervaring met een stelsel dat door velen van ons verfoeid wordt namelijk:dictatuur. We hebben de dictatuur in 1987 afgestraft en afgeschaft. Maar natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die onder het mom van “echte democratie” gewoon de zaak zouden willen terugdraaien. Omdat regeren met anderen niet hun “ding” is. En wij zijn echt niet de enige die dat afwijzen. De verwoede pogingen van Arabische landen om middels revoltes (nu reeds “ Arabische Lente” genoemd) meer zeggenschap voor het volk te creëren. Een persoon die een allesoverheersende macht wil wordt niet getolereerd. Zelfs het (oer)conservatieve Saoedi Arabie zal, zij het heel voorzichtig, enige politieke inspraak op gemeentelijk niveau voor vrouwen toestaan. In dat land is het heel slecht gesteld met de positieve van de vrouw. Saoudi Arabie is ook het enige land ter wereld waar vrouwen geen auto mogen besturen.
Om terug te komen op de democratie. Waarom zijn we er niet vaker mee bezig en maken we er geen levenshouding van? Door bijvoorbeeld educatie, opvoeding te beginnen? Ik denk dan even niet aan de Democracy Unit. Maar aan een “HUIS VOOR DEMOCRATIE”.
Dit “ HUIS VOOR DEMOCRATIE EN RECHTSSTAAT” (met een eigen gebouw) zou dan aan permanente educatie moeten doen. Kennis over en deelname aan de democratie vergroten moet dan het uiteindelijk doel worden. Als het de overheid menens is met de democratie zou het niet anders kunnen dan medewerking hieraan verlenen . Burgers, bedrijven, maatschappelijke organisaties en de overheid zijn immers een onderdeel van de democratie. Elk van hen met verschillende verantwoordelijkheden en rollen. Maar niet alle burgers nemen actief deel aan politiek: sommigen uit desinteresse en anderen omdat ze negatief staan tegenover de overheid. We moeten er voor waken dat de overheid geen misbruik maakt van deze laatste situatie. De politiek moet daarom toegankelijker worden zodat meer burgers deel willen nemen aan de vormgeving van de samenleving en de democratische gedachte steeds aanwezig blijft. Hiertoe kunnen diverse initiatieven genomen worden. Een aanzetje tot zo’n project zou het “HUIS VOOR DEMOCRATIE” kunnen zijn. Dit HUIS heeft dan als doel mensen te betrekken bij thema’s als de Grondwet, de geschiedenis van de Surinaamse democratie, de rechtsstaat, mensenrechten en internationale organisaties waar wij lid van zijn(bijvoorbeeld Caricom, Unasur,VN, Interparlementaire Unie ). Om dit te bereiken zou het HUIS diverse activiteiten kunnen ontplooien zoals rondleidingen bij de DNA geven en met bezoekers politieke debatten in de DNA bijwonen. Geïnteresseerden - van scholieren tot toeristen – zouden dan hiervoor terecht kunnen bij het HUIS. Voor scholen zou een heel leuk programma kunnen worden opgezet. Te denken valt aan een programma in het kader van het vak geschiedenis of het vak maatschappijleer of het vak sociologie op het vwo. Doel moet zijn leerlingen op locatie ervaring op te laten doen met politiek, democratie en rechtsstaat. Zo’n programma zou kunnen bestaan uit een rondleiding (DNA, Presidentieel Paleis of Buza),een video over de werking van de Surinaamse democratie, een quiz (met een leuke prijs voor de leerling die de meeste antwoorden goed had), een speurtocht, een gesprek met een DNA-lid over zijn werk, zijn ervaringen enzovoorts, een deel van de debatten meemaken. Kortom, zo’n ochtend is een heuse excursie voor een scholier en bovendien beklijft er veel meer. De leerling doet met zo’n programma veel meer kennis op dan wat theorie uit de boeken in de klas! Het HUIS zal voor een deel van de activiteiten altijd een relatie hebben met zowel de Nationale Assemblee als met individuele parlementariërs . Dat zal bijvoorbeeld het geval zijn bij de bezoeken van scholieren aan de DNA en bij de gesprekken met DNA-leden die plaatsvinden in het kader van het programma voor scholieren. Het spreekt vanzelf dat Het HUIS een onafhankelijke stichting zal moeten zijn. Verder zou het HUIS ook debatten en lezingen kunnen organiseren, een fotowedstrijd en meer . In ieder geval voor wat de jeugd betreft activerende werkvormen, met enthousiaste (!) en betrokken medewerkers. Maar ook toeristen en dagjesmensen zouden gebruik kunnen maken van de progamma’s van het HUIS. Democratie moet voor ons a” a way of life” zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten