ingezonden door drs Albert Assen,
politicoloog
06/05/2011
De NDP heeft vooralsnog geen vooruitgang voor de samenleving gebracht die sommigen zo verwachten, wel een verarming. We zijn van een pril economisch herstel, in een ernstig neergaande spiraal terechtgekomen die de bestaanszekerheid van grote delen van de samenleving in gevaar brengt.
In een rechtsstaat is de rol van de overheid ervoor te zorgen dat de ongelijkheid in kansen op de maatschappelijke ladder ongedaan gemaakt wordt en in economisch moeilijke tijden aan de bevolking houvast geboden wordt. Echter, niets van dit alles. Op termijn is het ook niet te verwachten gezien het feit dat ons politiek klimaat vergiftigd is en onze vooruitgang tegengehouden wordt. Deelbelangen voeren de boventoon, hetgeen een bedreiging vormt voor de democratie op nationaal niveau.
Het ontbreekt de regeercoalitie aan visie welke richting we op moeten. De binding van de coalitie berust niet op een regeerakkoord waarbij belangrijke politieke afspraken schriftelijk zijn vastgelegd. Hierdoor ontbreekt het aan hoofdlijnen ten aanzien van voorgenomen beleid en krijgen we te maken met gelegenheidsbeleid. Van democratische besluitvoering zal er weinig sprake zijn; veeleer is er sprake van begunstenpolitiek. Om de coalitie bijeen te houden zal de NDP, in de persoon van Bouterse, PL en AC keer op keer moeten begunstigen. Het vervelende van zulk een binding is dat de gunstvrager geen beperkingen kent en de gunstverstrekker op een punt komt dat het over is met gunstenverstrekking. We concluderen hieruit de NDP uitgeleverd is aan PL en AC. Het gaat er niet om dat een politieke partij als de NDP een dergelijke keuze niet mag maken. Waar het ons omgaat is dat de D die ze in de naam voeren volledig in de verdrukking is komen te staan, evenzeer de regeerduur van de coalitie.
Als we om ons heen kijken is er niets te vinden van gemeenschappelijkheid wat voor samenhang van beleid naar de burgers toe zorgt.
Een algemene afwijzing van de toegenomen criminaliteit en het toegenomen onveiligheidsgevoel in de samenleving is een algemeen gedeeld moraal die te vinden is, hetgeen bestuurders met ernst moeten oppakken. De president laat weten dat we als natie groot moeten denken, maar de institutie die het grote denken zou moeten stimuleren, te weten het onderwijs, verkeert in een zeer slechte situatie. In een gesprek met een zevental onderwijzers was de unanieme mening dat vele leerlingen niet gemotiveerd zijn. Het gebrek aan leermiddelen, die veelal in het stoomtijdperk zijn blijven steken, is een veel gehoorde klacht. Hoezo groot denken als de basis daarvoor wordt weggeslagen?
Vele van de ambitieuze plannen en projecten van de regering zullen wenselijkheden blijven, simpelweg omdat het geld er niet voor is. Een groot deel van onze problemen is terug te voeren op bestuurders zonder kunde en de manier waarop dit land geregeerd wordt. Het is dan ook noodzaak dat bestuurders persoonlijk aansprakelijk worden gehouden voor de inzet van ongekwalificeerd personeel. De vrijheid van meningsuiting als kernwaarde van democratische rechtstaat is met het aantreden van deze regering onder druk komen te staan, hetgeen we duidelijk hebben kunnen merken uit gesprekken in het veld. Voor de samenleving staat politiek synoniem voor corruptie en als er dan toch iemand in de persoon van Martinus Sastroredjo van Ruimtelijke ordening Grond en Bosbeheer het lef heeft hier iets aan te doen, wordt hij op een vreselijke manier onderuit gehaald. Om in voetbaltermen te schrijven zouden de veroorzakers hiervan het veld moeten verlaten. De president heeft in deze het eerlijkheidsbeginsel van hoor en wederhoor terzijdegelegd en is overgegaan tot ontslag. Alles behalve een staaltje van groot denken, en de D in de naam NDP ten spijt. We gaan donkere tijden tegemoet waarin volkswoede over het beleid op den duur niet is uitgesloten
vrijdag 6 mei 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten