dinsdag 1 maart 2011

Brandbrief GMAP: ‘Sportacademie niet onder moordenaar van Kamperveen’

Amsterdam/Paramaribo/St. George – Het Suriname Comité ‘Geen Moordenaar Als President’, GMAP, heeft in een brandbrief de nationale en regionale sportorganisaties van de CARICOM-landen opgeroepen geen medewerking te verlenen aan de oprichting van een ‘regionale sportacademie’ in Suriname onder auspiciën van president Bouterse. Een brief ging ook uit naar voorzitter Jack Warner van de Caribbean Football Union. Bouterse kondigde de oprichting van een ‘regionale sportacademie’ in Suriname aan op de onlangs gehouden 22ste vergadering van CARICOM-staatshoofden in Grenada.
GMAP zegt een non- politieke Caribische sportacademie in Suriname, die uitgaat van de Surinaamse en Caribische sportwereld toe te juichen, maar een ‘regionale sportacademie’ als propaganda-instrument van een notoire mensenrechtenschender met klem af te wijzen. ‘Desi Bouterse is volgens betrouwbare en gezaghebbende ooggetuigen als vakbondsleider Fred Derby, de moordenaar van André Kamperveen (27-9-1924 – 8 december 1982). Hij is hoofdverdachte in het 8 decemberstrafproces. Hij is bovendien in Nederland tot bij de Hoge Raad tot 11 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor cocaïnehandel .’ Volgens het in Amsterdam gevestigde Comité is Kamperveen, één van de vijftien slachtoffers van de decembermoorden, één van de meest vooraanstaande figuren uit de Surinaamse en Caribische sportgeschiedenis. ‘André Kamperveen, bij zijn vrienden en de bevolking bekend als ‘Ampie’, was één van de eerste academisch opgeleide sporters van Suriname.
Hij voetbalde uitstekend en was zeer verdienstelijk in judo, jiujitsu, boksen en basketbal. Hij was één van de oprichters van de legendarische sportclub Spes Patriae. Hij was de gevreesde midvoor en captain van het Surinaams voetbalelftal. In 1957 was het zijn team, dat het Oostenrijkse Rapid Wien met 3-1 versloeg.
Kamperveen was, spelend voor HFC Haarlem, de eerste Surinamer die in de Nederlandse eredivisie voetbalde.
Hij was ook als speler van Paysandu Sport Club van Belém één van de eerste Caribische voetballers in de Braziliaanse professionele competitie. Kamperveen was behalve als sporter ook op sportjournalistiek en bestuurlijk vlak actief. Hij is een pionier van de sportjournalistiek in Suriname. Hij werd bestuurder en voorzitter van de Surinaamse Voetbal Bond. Het nationaal voetbalstadion is nu naar hem vernoemd. Hij was de oprichter en eerste voorzitter van de Caribbean Football Union. Maar ook internationaal kreeg hij waardering en erkenning, André Kamperveen schopte het als Caribische vertegenwoordiger tot vice-voorzitter van de wereldvoetbalfederatie FIFA. De toenmalige FIFA-voorzitter Joao Havelange noemde hem ‘the one and only Mister FIFA’. Na de Boutersecoup van 25 februari 1980 werd hij minister van Jeugd, Sport en Cultuur onder de burgerpresident Henk Chin A Sen. Maar toen Kamperveen zich kritisch opstelde tegenover het steeds dictorialer wordende Militaire Gezag van Bouterse, werd hij nietsontziend en mensonterend gestraft. In hetzelfde jaar dat hij als FIFA-bestuurder in Madrid ook rond de middenstip stond toen koning Juan Carlos van Spanje het wereldkampioenschap voetbal in Spanje officieel met een aftrap opende.’

‘Valse zelfbeschuldiging’

De GMAP-brandbrief vermeldt, dat ‘de persoonlijke betrokkenheid van Bouterse bij de onmenselijke behandeling, vernedering en mishandeling van en moord op deze grote Surinaamse en Caribische sportheld onomstotelijk is bewezen’. GMAP motiveert die stelling aan de Caribische sportorganisaties met een verslag uit het 8 decemberstrafproces: ‘ In het 8 decemberstrafproces werden in de rechtszaal video-opnames vertoond, met beelden gemaakt op 8 december 1982 in het Fort Zeelandia. Op de beelden was Kamperveen in aanwezigheid van een intimiderend kijkende Bouterse te zien als een aangeslagen, terneergeslagen en gebroken man. Hij las een valse zelfbeschuldiging voor als zou hij betrokken zijn in een poging tot staatsgreep. Anders dan in het geval van lotgenoot journalist Jozef Slagveer, werden de valse zelfbeschuldigingen niet op de televisie vertoond, maar was het te horen op de radio. Kamperveen was te zeer toegetakeld om hem te tonen op de televisie. Alleen op de radio was zijn monotone, gebroken stem te horen. Hij werd zonder vorm van proces geëxecuteerd. Zijn stoffelijk overschot toonde verwondingen in de kaakregio, fracturen van het dijbeen en 18 kogelinslagen in de borst. Maar Bouterse, de toenmalige bevelhebber en zogenaamde Leider van de Revolutie, hield op 9 december 1982 op de televisie de bevolking voor, dat Kamperveen en zijn lotgenoten “op de vlucht zijn neergeschoten” Ook Radio ABC, het radiostation van André Kamperveen, was in opdracht van Bouterse met militair geschut in brand geschoten. De brandweer werd verboden het te blussen. Op 24 februari j.l. gaf Bouterse als president, volstrekt in strijd met de democratische geest van de grondwet, ter viering van zijn gewelddadige en anti-democratische staatsgreep van 25 februari 1980, hoge staatsonderscheidingen aan zijn medecoupplegers, waarvan de meesten ook verdachten zijn in het 8 decemberstrafproces.’
GMAP wijst in zijn brandbrief erop, dat naar het Charter van het Internationaal Olympisch Comité ‘deelname aan sport een mensenrecht is’. ‘Mensenrechten vormen een integraal geheel van normen en waarden, die te herleiden zijn tot absoluut respect voor de menselijke waardigheid. Het recht op deelname aan sport is daarom verbonden aan het recht op leven en een menswaardige behandeling. Zowel vanuit het mensenrechtengezichtspunt als bezien vanuit Ampie’s sportieve prestaties voor Suriname en het Caribisch gebied, zou de André Kamperveen Caribbean Sports Academy jonge sporters zowel in sportief als humaan opzicht professioneel kunnen onderrichten en inspireren.’aldus de brandbrief van GMAP.

Geen opmerkingen: