Motie: Nickerie

Ondergetekenden,
Allen leden van De Nationale Assemblee, hebben de eer krachtens artikel 39 van het Reglement van Orde, de navolgende motie aan De Nationale Assemblee ter goedkeuring voor te leggen,
R.Randjietsingh, G.Castelen, R.Venetiaan, G.Kandhai, W.Jessurun, A.Gajadien, C.Santhoki, P.kesenhuis, S.Girjasing, M.Jogi
Paramaribo,  15 juli 2011.

De Nationale Assemblee,

Overwegende,  

• Dat de Regering in de Regeringsverklaring heeft opgenomen dat de bevolking het belangrijkste bezit is van dit land.
• Dat de Regering voorstaander is van behoorlijk bestuur.
• Dat in een democratische rechtstaat de wet op een ieder gelijkelijk van toepassing is.
• Dat Regeringsfunctionarissen behoorlijk bestuur dienen uit te dragen.

In aanmerking nemende,

• Dat de Districts Commissaris van Nickerie, een belangrijke Regeringsfunctionaris, via mediaberichten heeft toegegeven een burger met een kabel te hebben mishandeld.
• Dat  zoals uit mediaberichten blijkt, het medisch rapport de mishandeling heeft bevestigd.

Besluit:

De Regering op te roepen:

• Deze zaak grondig te doen onderzoeken door het daartoe bevoegd gezag.

• Hangende het onderzoek de Districts Commissaris van Nickerie op non-actief te stellen.
• Gepaste maatregelen te treffen, zodat zulke incidenten zich niet meer voordoen.

En gaat over tot de orde van de dag.

Motie: Financiële Economie

Ondergetekenden, allen leden van De Nationale Assemblee van de Republiek Suriname, hebben hierbij de eer krachtens artikel 39 van het Reglement van Orde, de navolgende motie aan De Nationale Assemblee ter goedkeuring voor te leggen.

Mr. R.Randjietsingh, Drs. G. Castelen, Drs. R.R. Venetiaan, Dr. W. Jessurun
Ch. Santhoki, Drs. A.Gajadien, Mr. M.Rathipal, Mr. G.Kandhai, Mr. R.Wijdenbosch
P.Kensenhuis, Lcs. S.Girjasing, Msc. L.Soerdjan, M.Jogi





Paramaribo, 15 juli 2011

DE NATIONALE ASSEMBLEE,

Overwegende:

• de verarming en de koopkracht verslechtering in de samenleving als gevolg van de diverse budgettaire en monetaire maatregelen welke door de regering getroffen zijn;
• de negatieve effecten van het voornoemde op het economisch leven waarbij er geen arbeidsplaatsen worden gecreëerd en de ontwikkeling van de productie stagneert;
• het gemis van duidelijk beleid gericht op het totaal grondgebied van Suriname, zowel de rurale- (binnenland) als urbane gebieden m.b.t. o.a. agrarische ontwikkeling, energie, water en onderwijs;
• het gemis van een integraal en samenhangend beleid voor de korte-, middenlange- en langetermijn.

In aanmerking nemende:

• dat de verpaupering van de samenleving is begonnen vanaf het aantreden van deze regering en steeds sneller toeneemt mede als gevolg van het ontbreken van gericht en duidelijk beleid ter zake;
• dat de door de regering recente toegezegde verlichtende maatregelen om een subjectsubsidieprogramma te financieren, waarbij financiële ondersteuning zal worden gegeven aan arme gezinnen, een erkenning is van de door de regering gecreëerde armoede;
• dat de roep voor verdere subsidie aan de diverse sectoren steeds toeneemt, terwijl nog steeds er onduidelijkheid bestaat over criteria en doelgroepen;
• dat de doorgevoerde belastingverlichtende maatregel enerzijds onvoldoende is voor degenen die bereikt zullen worden met deze maatregel en anderzijds niet bedoeld is voor de aller armsten in de samenleving en de meest kwetsbare groepen die geen belastbare inkomens hebben, waardoor deze maatregel geen duurzame verlichting betekent van de verhoogde financiële druk op hun huishoudbudget en leefomstandigheid;

• dat goede onderwijsontwikkeling, voedselproductie, voldoende gezond drinkwater en voldoende schone energie belangrijke beleidspilaren zijn voor een goede ontwikkeling van onze samenleving en dat bij de beantwoording door de regering ons niet is gebleken dat er sprake is van een samenhangend beleid op deze gebieden;
• het gedrag van de overheid c.q. de regering welke neigt naar anarchie en rechtsonzekerheid richting burgers en instanties met voorbeelden zoals het komen aan rechten van arbeiders, burgers van in stamverbandwonende gemeenschappen en bedrijven die met toestemming van dezelfde overheid investeringen plegen en van het ene op het andere moment deze toestemming wordt ontnomen;
• het optreden en het beleid van de overheid c.q. de regering om in plaats van natie vorming de samenleving op te delen en door het ontslaan en buiten het ontwikkelingsproces houden van andersdenkenden of personen met een andere politieke overtuiging;
• dat bij voortzetting van het bestuur zonder gestructureerd en samenhangend beleid we economisch komen op een complete destructie van de grondvesten van de samenleving;
• het ontbreken van een integraal samenhangend beleid voor het garanderen van duurzame veiligheid en veiligheidsgevoel voor de samenleving en de individuele burger.   

Besluit:
De regering op te roepen:

• De Nationale Assemblee een duidelijk integraal samenhangend en perspectief biedend beleid voor te leggen met duidelijke doelen op korte-, middenlange- en langetermijn;
• om direct maatregelen te treffen ter verlichting van de noden van het volk, in het bijzonder van de kwetsbare groepen;
• een prudent, weloverwogen en doortastend investerings- en financieringsbeleid te ontwikkelen welke ten dienste staat van de industriële, infrastructurele en maatschappelijke ontwikkeling van ons land;
• een duidelijk onderwijs- en volksgezondheidsbeleid te ontwikkelen met gebruikmaking van de moderne technologie.

En vanwege het vooralsnog ontbreken van een adequaat antwoord op het hierboven aan de regering gevraagde, de ontwerpbegrotingen 2011 af te keuren.

en gaat over tot de orde van de dag.

Fu Suma na a Pondo?

De NPS’ers van Land van Dijk vergaderde afgelopen vrijdag aan de Loorstraat. Tijdens de vergadering werd de mening gevraagd van de aanwezige buurtbewoners over de Ponton in het stuwmeergebied.
Een samenvatting van de meningen:
Nepotisme en Cliëntelisme.Dit betekent niets anders dan het verlenen van diensten aan (potentiële) kiezers door een politicus tijdens diens politiek mandaat. Het komt veelvuldig voor in kringen die meer om autoriteit dan om het algemeen belang geven. Het is toch voor een ieder duidelijk dat sinds het registreren van een ponton in het stuwmeergebied om goudactiviteiten te ontplooien, politici allerlei onware verhalen ophouden om ons volk zand in de ogen te gooien.Tijdens de begrotingbehandeling van het Ministerie van natuurlijke Hulpbronnen werd de vraag gesteld door een volksvertegenwoordiger over deze “dubieuze ponton” in de Surinamerivier.De Minister van NH de heer Jim Hok, boog zich in allerlei bochten om aan het eind van het verhaal teleurstellend te zeggen dat hij niet weet van wie de ponton is en dat hij in elk geval geen toestemming (concessie) gegeven heeft voor activiteiten op de rivier die overigens volgens de wet verboden is.Jim Hok heeft ons teleurgesteld.De NPS neemt deze zaak zwaar op omdat het te maken heeft met het overtreden van de mijnbouw wet en dat er sprake is vriendjes politiek.Ook de DC van Brokopondo kan zich niet herinneren van wie de ponton is en weet de voorzitter van de Goud Ordening commissie ook niet van wie het is. Onlangs zei de presentator van het programma 90 seconden dat de ponton van de president Bouterse is en zijn familie.
Indien dit waar is dan schendt de regeringsleider de Grondwet, omdat er in Artikel 94 staat
“De President en de Vicepresident oefenen naast hun ambt geen andere politiek-bestuurlijke overheidsambten uit, bekleden geen functies in het bedrijfsleven of in de vakbeweging en oefenen evenmin andere beroepen uit’
NPS land van Dijk

Vreemde ontwikkelingen rond Scalain In Brokopondo: ”Politie mag pontonbewakers niet “lastig vallen”

Een dorpeling (l) in debat met een gewapende bewaker (r) op de mysterieuze goudponton op het Afobakastuwmeer. Zwijgt de regering over de eigenaar van de ponton, nu wil de politie ook al niet praten over de gewapende bewakers, die maandag schoten losten om dorpelingen op afstand te houden. Hun zwarte uitmonstering vertoont wel veel overeenkomsten met het tenue van de Counter Terror Unit (CTU). Overigens heeft de regering aan de politie gevraagd de gewapende beveiligers met rust te laten.
Het Korps Politie Suriname (KPS) rukte maandag jongstleden met een sterke eenheid uit naar Brokopondo nadat gewapende mannen vanaf een omstreden goudponton op het Afobakastuwmeer schoten hadden gelost. De politie-eenheid kan echter niet veel uitrichten, omdat “hogerhand” daar een stokje voor zou hebben gestoken. De schoten vielen tijdens een schermutseling tussen de bemanning van de ponton en protesterende dorpelingen uit de omgeving, die de waterweg hadden geblokkeerd. Tot en met vandaag kan de politie nog niet vertellen wie de gewapende mannen op de ponton zijn en wat het onderzoek naar het schietincident heeft opgeleverd.
Een functionaris op de afdeling Voorlichting en Publiciteit van het KPS zei vanmorgen onomwonden aan De West, dat de regering de politie heeft gevraagd de pas in te houden. ,,Het is een complexe zaak,” zei de politiefunctionaris verder. Het politieonderzoek zou gestagneerd worden, doordat de politie zich moet inhouden, aangezien de regering zelf bezig zou zijn met de kwestie. Er zouden op regeringsniveau onderhandelingen gaande zijn onder meer met betrekking tot de bevoegdheden van de pontoneigenaar om op bepaalde plaatsen te mogen werken. Ondertussen staat het onderzoek naar het schietincident, de legaliteit van de wapens en de rechtmatigheid van de schotenwisseling op losse schroeven. De politie kon vanmorgen niet veel zeggen toen De West vroeg of de gewapende mannen op het vaartuig politieagenten, militairen of particuliere beveiligers zijn. Dat de regering aan de politie heeft gevraagd om de zaak met terughoudendheid aan te zien, voedt eerdere geruchten als zou de ponton deels of in het geheel toebehoren aan een invloedrijk persoon dicht bij president Desiré Bouterse.
Verhalen als zouden de gewapende mannen tot de Counter Terror Unit (CTU) behoren, waarvan Bouterse’s zoon Dino in de top is, zijn nog niet ontkracht. De uitmonstering van de beveiligers heeft wel veel weg van het tenue van de leden van CTU. Dorpelingen uit de omgeving hadden dit al eerder opgegeven als een reden waarom noch de regering, noch de politie een vinger durfde uit te steken. Het schietincident van maandag vormde een climax in de opgekropte spanning, die enkele maanden geleden de kop begon op te steken.
Volksvertegenwoordiger Ronny Asabina had enkele maanden terug op aangeven van dorpelingen uit de omgeving van Sarakreek geprotesteerd tegen het voornemen van een ondernemer om op de bodem van het meer naar goud te gaan zoeken. Hij was ook gekant tegen de bouw van een reuzenponton, waarmee het karwei moest worden geklaard. De regering ondernam geen stappen en uiteindelijk werd de ponton afgebouwd en te water gelaten. Dorpelingen uit de omgeving te kennen hevig protest aan en willen alles in het werk stellen om te voorkómen, dat de ponton hun watervoorraad vervuilt door met goudwinningsactiviteiten het meer te vertroebelen. Gerold Dompig van het Management Team Ordening Goudsector noemt de actie van de dorpelingen van Lebi Doti om de vaargeul te blokkeren een criminele activiteit in de orde van piraterij, een strafbaar feit, dat met hoge straffen wordt bedreigd in het Surinaams Wetboek van Strafrecht. Volgens hem zou zijn team al afspraken hebben gemaakt met de dorpsleiding en met de ondernemer achter de ponton, waardoor de betoging van de dorpelingen uit de maat was. Hij deed een oproep tot iedereen om ‘s lands wetten en de rechten van andere niet te schenden bij het beleven van het eigen recht op  protesteren. Ondertussen schijnt ook de Suriname Aluminum Company (Suralco) als beheerder van de Afobaka waterkrachtcentrale niet zo gelukkig te zijn met de voorgenomen activiteiten in haar waterresservoir.
Bron :De West

Volk komt in opstand” ultimatum voor verwijdering ponton”

De veelbesproken ponton op het stuwmeer
De samenleving van het stuwmeergebied hebben de regering een ultimatum gesteld om de “gehate” ponton op het stuwmeer te verwijderen. Dit moet binnen uiterlijk twee weken (7 augustus)een feit zijn. De voorzitter van de gebelgde gemeenschap uit Lebi Doti, mevrouw Baboo bevestigde dit op 24 juli j.l.. De delegatie, waar de dorpskapitein ook deel van uitmaakt, had een krutu met minister Jim Hok van Natuurlijke Hulpbronnen .Hok heeft toegezegd dat de districtscommissaris Verno Pryor zal instrueren, dat de ponton onmiddellijk uit het meer moet. Zien is gelove zeggen de structuren van de NPS in het Brokopondo gebied.De mensen willen onder geen enkele omstandigheid dat hun rivier waar zij van afhankelijk zijn verder vervuild raken.Voor de bewoners van Brokopondo weten zij niet wie de eigenaar van de ponton is. Baboo zegt geen onderhoud te hebben gehad met president Desiré Bouterse. Dat was aanvankelijk de bedoeling, maar het onderhoud had voortgang. Deze kwestie heeft allerlei vragen opgeroepen en heeft verder tot een reeks beschuldigingen geleid. Zo verklaarde Hok in het parlement, dat hij nimmer een dergelijke concessie heeft verleend. Hij verwees naar de districtscommissaris, die dit gedaan zou moeten hebben. Enkele uren na de uitspraak van de bewindsman reageerde Pryor al door te stellen, dat hij nooit betrokken is geweest bij het geven van toestemming aan wie dan ook om goudactiviteiten op het stuwmeer te ontplooien.Het beleid van deze regering is duister.
NPS Brokopondo

REPORTAGE Stijgende prijzen, criminaliteit en omstreden besluiten doen de president geen goed
Surinamer is na 1 jaar Bouterse een klaagmachine geworden - STIEVEN RAMDHARIE - de Volkskrant

In de supermarkt, bij de benzinepomp en op de markt: in Paramaribo wordt gemord over van alles en nog wat. ‘Twintig Surinaamse dollar voor een snoek? Zoveel?’


Op de grote Centrale Markt port Sabitha (41) de vinger in koebies, bang bangs en snoekbaarzen. 'Mooie vis, mensen', roept de verkoopster naar afwachtende klanten. Achter haar hakken hindoestaanse vrouwen vissen in mootjes. Ingewanden worden met de blote hand getrokken uit riviervissen van een halve meter. In de bedompte hal vliegen de schubben in het rond. 'Hoeveel is een snoek?', vraagt een oude creoolse vrouw voorzichtig. 'Twintig Surinaamse dollar? Zoveel?'

In de supermarkt, bij de benzinepomp en hier op de markt wordt het harde oordeel geveld over een jaar Desiré Delano Bouterse. Op de Centrale Markt is menig vissoort nu in prijs verdubbeld. 'De mensen vinden 20 Surinaamse dollar (ruim vier euro) voor een snoek veel te veel', zegt Sabitha als de vrouw hoofdschuddend wegloopt. 'Voor dat geld kopen ze liever een grote kip, meneer.'

Buiten, tussen de Madame Jeanette-pepers en bossen kousenband, probeert 'Oom Patta' zijn tomaten te slijten. 'Rooie appels, rooie appels, 2,50 SRD maar!', grapt hij. Een klant kan het niet geloven, zo duur allemaal. 'Je zeurt met je dure tomaten', moppert ze. Vóór Bouterse het presidentieel paleis betrad, kostte datzelfde zakje tomaten slechts één SRD. Oom Patta: 'De benzineprijs is gestegen, dus de tomaten ook. De regering heeft geen geld meer. Ze dansen en feesten alleen maar. En de mensen willen niets meer kopen.'

Protserige casino's
Paramaribo, 2011. Schaafijsverkopers met kleurige drankjes, overvolle wegen en protserige casino's bepalen nog altijd het rommelige beeld van de Surinaamse hoofdstad. Precies een jaar geleden is het deze maand dat Surinames meest omstreden politicus in het parlement werd gekozen tot president. Maar de glans van de overwinning, die Bouterse een tweede kans gaf in 30 jaar, is verbleekt.

De Surinamer is nu een klaagmachine geworden. Na tien jaar financiele en monetaire stabiliteit onder de regering-Venetiaan wordt nu gemord over alles en nog wat. Over de verminderde koopkracht, als gevolg van de devaluatie van de munt met 20 procent. Over de duurdere benzine en sigaretten, mede een gevolg van een forse accijnsverhoging. Maar ook de toegenomen criminaliteit en een reeks omstreden besluiten, hebben Bouterse geen goed gedaan.

Ziekenhuizen komen in problemen, omdat de overheid haar betalingsverplichtingen niet nakomt. En terwijl kindertehuizen kampen met geldnood, geeft de president zijn geestelijk adviseur een maandelijkse toelage van 1.200 euro. Zijn vrouw kreeg als eerste First Lady in 's lands historie een toelage van ruim 2.000 euro per maand. Op vele ministeries zijn talloze hoge ambtenaren naar huis gestuurd om plaats te maken voor vertrouwelingen en aanhangers van Bouterse en zijn NDP.

Het roept allemaal weer het beeld op van eerdere, door Bouterse gedomineerde regeringen. Kabinetten die vanaf de coup van 1980 alle niet uitblonken in gezond financieel beleid. Maar de president, die deze dagen weer voor de zoveelste keer op reis is, predikt geduld. Wat hij het volk heeft beloofd, van nieuwe bruggen tot 17 duizend volkswoningen, zal heus wel verwezenlijkt worden. 'Dingen duren langer dan ik had voorzien', bekent hij na terugkeer voor het eerst. 'We zijn achter op schema. Mensen moeten vertrouwen hebben.'

Gaat het écht slecht met Suriname? Welnee, verkondigt presidentieel adviseur Henk Herrenberg (73) in sociëteit Het Park na een bordje bruine bonen met zoutvlees. 'Het gaat goed en de president doet het uitstekend', zegt de oud-ambassadeur in Nederland. 'Onder president Venetiaan was alles dood. Nu zijn we druk bezig onze verkiezingsbeloften, zoals verhoging van de AOW, in te lossen. Dat het leven duurder wordt, als de olieprijs wereldwijd stijgt, is normaal. De mensen passen zich aan. Zo is het leven nu eenmaal.'

Eén grote teleurstelling
Bij de oppositie lachen ze om dit soort praat. 'Een jaar Bouterse is gewoon één grote teleurstelling', zegt oud-minister Chandrikapersad Santokhi in De Olifant, het partijcentrum van de grootste oppositiepartij VHP. Uren voordat de populaire law and order-bewindsman van Venetiaan tot nieuwe partijleider wordt gekroond, spuwt hij zijn gal. 'Het beleid van deze regering leidt tot verarming van de bevolking. De mensen voelen zich met de dag onveiliger. '

Zelfs onder het feesten klaagt de Surinamer. Met veel barbecuerook en Parbo-bier vierde Paramaribo de afgelopen dagen 'Keti Koti', de afschaffing van de slavernij. Maar voor veel velen was het een feestdag vol zorgen. Omdat Suriname veel goederen moet importeren, is de gang naar de supermarkt door de devaluatie een martelgang geworden.

Afi (37) flaneert na een tropische bui langs de Suriname-rivier. En ze bezweert dat haar paarse jurk en bril, de kleur van de NDP, niet wil zeggen dat ze op Bouterse heeft gestemd. Zelfs in haar wijk Houttuin, waar de NDP vorig jaar ook won, klagen de NDP'ers volgens haar nu volop. Afi: 'Ze hebben een kans gekregen en ze hebben het verprutst. Ik hou aan het einde van de maand niks meer over.'

Ook veel jongeren zoals Miguel Nelom (24), bouwvakker, vallen Bouterse nog niet af. Met name de jongeren droegen vorig jaar bij aan de overwinning van de ex-legerleider. Nelom: 'De goede tijden komen heus wel. Suriname is een rijk land: goud, olie, bauxiet. Maar wat houden we er als bevolking elk jaar aan over? Niet veel. Bouterse wil dat als een van de eerste presidenten veranderen.'

'Criminelen zijn het'
In Houttuin, niet ver van het miljoenenstadion van voetballer Clarence Seedorf, gooit Dilip Mangoe (47) zijn hengel in de sloot. Onder de vorige Nieuw Front-regering werden de straten in Houttuin eindelijk geasfalteerd. Het bracht bedrijvigheid, overal worden nu nieuwe huizen gebouwd. Mangoe moppert. Zijn pakje sigaretten is duurder geworden. Aan de overkant, bij een Indiaans gezin, wordt het liedje 'Zomaar schelden ze op Bouta' keihard gedraaid. Mangoe, al zijn hele leven Nieuw Front-stemmer: 'Criminelen zijn het. Ze kunnen dit land gewoon niet regeren.

Neem geen genoegen met middelmatige prestaties

Editie no 5

Neem geen genoegen met middelmatige prestaties
  
Inleiding                                                                          Ivan Fernald       21 juni 2011            

Suriname staat voor grote uitdagingen in een wereld waar er steeds meer eisen gesteld worden om kennis en vaardigheden optimaal te benutten om zodoende in voldoende mate in te spelen op de steeds toenemende menselijke behoeften. Daarbij moeten wij beseffen dat er enerzijds sprake is van samenwerking en partnerschappen in bijvoorbeeld handelsblokken maar dat anderzijds ook sprake is  van zware concurrentie . Het is voor de rijke geïndustrialiseerde landen van levensbelang om de voorsprong in kennis, vaardigheden en technologie te behouden om de eigen  welvaart te consolideren en zelfs te vergroten. Bovendien beschikken zij veelal over een enorm werkkapitaal. Het is een bewuste keuze om planmatig te investeren in onderzoek, exploratie en exploitatie. Waar het in feite om gaat is, om de kennis en vaardigheden om te zetten in kapitaal: wat kan ik ermee/eraan verdienen? Welk economisch nut heeft het? Welk economisch belang kan ik  veilig stellen?
In het politiek-economisch krachtenspel is het vaak ook een kwestie van geven en nemen. Het is immers van belang dat de wereldeconomie groeit en dat er niet al te grote erupties plaatsvinden; ook niet in ontwikkelingslanden. U mag er gerust van uit gaan dat ontwikkelingshulp niet in de eerste plaats wordt verstrekt uit humanitaire overwegingen. Uit geopolitiek belang en in economisch perspectief is het zinvol om te investeren in ontwikkelingslanden en het is gunstig om een leidinggevende speler te zijn in de verwerkingsindustrie. Daar wordt immers het grote geld  verdient door meerwaarde toe te voegen aan een product of een dienst.
Het is verder van belang om te weten dat de wereldhandel zich in handelsblokken heeft georganiseerd en dat de handelsblokken in feite machtsblokken zijn, gericht op economisch gewin. Daarom is het voor de rijke geïndustrialiseerde landen essentieel om hulp te bieden aan landen in de grondstofrijke gebieden en  in de afzetgebieden, louter om deze voor eigen verwerving van grondstoffen en/of afzet van eindproducten en diensten te behouden.

In mijn vorig artikel heb ik de relatie gelegd tussen Onderwijs en Economische ontwikkeling. (Zie  artikel : Staat Onderwijs wel in voldoende mate in dienst van Nationale Ontwikkeling?). Wij moeten slim zijn en investeren in de geïdentificeerde deviezen genererende sectoren.(de huidige en de toekomstige; traditionele en nieuwe sectoren). Wij moeten kader opleiden vanuit een vooraf opgesteld en breed gedragen plan. Onderwijs in dienst van materiële ontwikkeling. Onderwijs in economisch perspectief ; in materiële termen.  Wij moeten onze verdiencapaciteit vergroten. Ik kom tot de slotsom dat Onderwijs in onvoldoende mate gericht is op het kapitaliseren van de verdiensten. Wij moeten onze potenties optimaal ontwikkelen en inzetten voor het genereren van welvaart en welzijn in geheel Suriname.
………………………………………………………………………………………………………………
Een medaille heeft 2 kanten

Onderwijs in dienst van Economische ontwikkeling  is één kant van de medaille. Onderwijs heeft echter ook een immateriële functie ; een vormingsaspect. Een naar binnen gerichte kracht. Educatie is een effectief mechanisme om veranderingsprocessen te weeg brengen in de persoon zelf. In dit artikel wil ik mij beperken tot de immateriële functie van onderwijs en vorming in de zin van het ontwikkelen van de noodzakelijke ontwikkelingsattitude bij onze burgers. Wat moet ons opvoedingsideaal zijn? Welke instelling en mentaliteit moeten wij ontwikkelen? Hebben wij een arbeidsethos? Wat moet onze gedrevenheid zijn en zo u, wilt een Suriname dream (prestatiebereidheid), als referentiekader en nationale richtsnoer.
Het ideaalbeeld
Het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling heeft  een degelijke  missie en een ideaal beeld geformuleerd waaraan de Surinaamse burger zou moeten beantwoorden. Het is afgeleid van een levensbeschouwelijke visie en het komt in principe neer op een mens en maatschappij beschouwing.
De vraag dringt zich  echter op of deze uitgangspunten genoegzaam bekend zijn in de samenleving. Indien ontkennend op deze vraag geantwoord wordt is het begrijpelijk waarom de uitgangspunten niet algemeen aanvaard, nationaal erkend  en gedragen worden. Is het voldoende bekend bij onderwijsgevenden, NGO’s, vakorganisaties, het bedrijfsleven  en het zogenaamde derde milieu(sportorganisaties,sociale verbanden)? Wordt het ideaalbeeld ook tot uitdrukking gebracht buiten het formeel onderwijs?

In het sectorplan onderwijs zijn er een aantal zeer prijzenswaardige idealen opgesomd waaraan een Surinaamse burger zou moeten voldoen. Enkele zijn;
Doordrongen zijn van het respect voor het menselijk leven als grondslag voor alle andere waarden
Bewust zijn van het belang voor /van leven in harmonie met de omgeving
Een kritische geest vertoont , initiatiefvol en ondernemend en creatief is .
 Veelzijdige vaardigheden ontwikkelen. Het vermogen bezit om  fysieke ,mentale, cognitieve, affectieve skills te ontwikkelen.

Contradictie in woord en daad/beleid en uitvoering
Wij willen dus kritische verantwoordelijke mensen hebben die ondernemend zijn, kritisch in woord en daad en ook inventief zijn. Daadkrachtige burgers die bereid zijn om nieuwe wegen in te slaan en indringende vragen  te stellen over de gangbare denkbeelden.
De tragiek is dat de school, in weerwil van  onze idealen, kinderen haast afgeleerd heeft om initiatief te ontplooien. Leerlingen dienen op jonge leeftijd reeds gestimuleerd te worden om creatief te zijn en uitdagingen aan te gaan. Dit moet niet alleen worden gestimuleerd maar ook worden beloond. Op veel scholen wordt kritiek  niet in dank afgenomen. Dit, terwijl het juist van het grootste belang is dat leerlingen leren om gefundeerde kritiek te leveren, een mening te verkondigen en die opinie ook te kunnen verdedigen; zelfs al gaat dit tegen de opvattingen van de gevestigde orde in. Natuurlijk dient stellingname door leerlingen, op een correcte wijze plaats te vinden.
De klassieke  onderwijsvorm is dat de leerkracht meestal aan het woord is. Dit terwijl leerlingen eigenlijk al op jonge leeftijd ermee vertrouwd behoren te worden gemaakt om voor de klas presentaties te houden. Hoe vaak zien wij niet dat leerlingen verkrampen als zij ineens voor de klas een  relaas moeten doen. Zelfs goed opgeleide volwassenen hebben er doorgaans moeite mee om voor een groot gezelschap het woord te moeten voeren.
Wij zien vaak een discrepantie tussen enerzijds het opvoedings- en vormingsideaal en anderzijds de werkelijke praktijk. In de gezinnen is het heel verschillend op welke wijze kinderen gestimuleerd worden tot mondigheid en het dragen van verantwoordelijkheden.

Wij moeten verantwoord omgaan met onze menselijke schatten. Dat is ons ontwikkelingspotentieel.  Leerlingen moeten de ruimte krijgen zich te ontplooien en om op te groeien tot respectabele burgers die de juiste vaardigheden en attituden hebben ontwikkeld om succesvol de kansen van het leven te grijpen en een bijdrage te kunnen leveren aan de ontwikkeling van ons land.
Het is goed om een hoog ambitieniveau te hebben. Wij nemen geen genoegen met middelmatige prestaties.
Het devies is:
“Probeer te excelleren. Tracht  zo goed mogelijk te presteren. Doe dit op school maar ook op je werk. Probeer de beste secretaresse te zijn. De beste security guard. Een succesvolle ondernemer,een gezaghebbende wetenschapper, een verdienstelijk landbouwer, de beste verkoper;
De beste sporter in je tak van sport en indien je niet de eerste kan zijn haal dan in elk geval het hoogste wat je kan bereiken .” Droom van succes maar werk er ook naartoe. Met hart en ziel en met al je vermogens en talenten.”
Gelukkig bezitten wij prachtige voorbeeldfiguren maar het is betreurenswaardig dat wij ook opgescheept zitten met negatieve rolmodellen. Het ideaal waar wij naar moeten streven is niet perse afhankelijk van ontwikkelingsniveau en sociale klasse. Veeleer is het een levenshouding van prestatie, integriteit en verantwoordelijkheid jegens zich zelf, gezin en medeburgers.
Jongeren moeten gestimuleerd worden tot een grote mate van zelfdiscipline, geloof in eigen kunnen, zelfvertrouwen en organisatievermogen. Deze zaken zijn minstens even belangrijk als puur talent. De organisatiegraad van een land is een parameter voor het ontwikkelingsniveau. Wij moeten ernaar streven om nationale karakteristieken te ontwikkelen waaronder een ontwikkelingsattitude van de burgers en een  hoge ontwikkeling- en organisatiegraad van de instituten.
Dat is onze ambitie. Zijn wij bereid om het Surinaamse ideaal(ambitie en prestatie)  te formuleren, te omarmen en uit te dragen  met inzet van alle krachten? Voor sommigen een utopie, een niet realiseerbaar verlangen maar  voor anderen een reële opdracht. Het ligt in elk geval niet voor het oprapen. Het devies is:
Neem geen genoegen met middelmatige prestaties: Run Faster, Jump Higher.


Ivan Fernald.