Zeker isolement bij Bouterse of Brunswijk als president

ingezonden door Albert Assen,
lid politiek-bestuurlijke werkgroep NPS

08/09/2009
De onschendbaarheid die voortvloeit uit het Verdrag van Wenen over het ambt van staatshoofd mag dan wel niet in het geding zijn, maar geenszins behoeft men over bovennatuurlijke gaven te beschikken om ervan uit te gaan dat er soevereine staten zullen zijn die deze personen niet zullen toelaten tot hun grondgebied door hen visa te weigeren. Op zich is dat al een isolement. Zij zullen niet in staat zijn, althans niet in voldoende mate, invulling te geven aan hun functie om de belangen van land en volk internationaal te behartigen, tevens is het niet ondenkbaar dat internationale en bilaterale samenwerking onder druk komen te staan, in het laatste geval met name in die landen die voor de ontwikkeling van Suriname van belang zijn. Zeer wel is het mogelijk dat ontwikkelingsgelden niet via de overheid zullen lopen, maar rechtstreeks aan NGO’s zullen worden overgemaakt. In herinnering breng ik het geval van het toenmalige staatshoofd van Oostenrijk, Kurt Waltheim, dat om zijn oorlogsverleden internationaal geïsoleerd werd en tijdens zijn ambtsperiode slechts door een land ontvangen is geworden, te weten Zuid-Afrika tijdens zijn apartheidsbewind. Wij zouden van God los zijn als we Brunswijk tot president zouden verkiezen. We moeten ons er terdege van bewust zijn dat Suriname geen wereldspeler is en als zodanig vatbaar is voor isolatie. Realiteitszin zal beide personen moeten doen besluiten om indien dit zou spelen, van het ambt van president af te zien en op een ander niveau het volk ter dienste te zijn.-.