►Nieuws

UNESCO Werelderfgoed Conventie

 

Korte geschiedenis Werelderfgoed Conventie De ‘Werelderfgoed Conventie’ heet officieel, de ‘Conventie inzake de bescherming van het Wereld cultureel en natuurlijk erfgoed’.  Dit verdrag heeft zijn oorsprong na de Tweede Wereldoorlog. Het is voortgekomen naar aanleiding van de  toenemende bedreiging van cultureel- en natuurlijk erfgoed van uitzonderlijke waarde. Als voorbeeld moge dienen, de bouw rond 1959 van de Aswan stuwdam in Egypte, die tot gevolg had, een overstroming van de vallei met de Abu Simbel temples. Dit resulteerde in een grootschalige internationale reddingsactie, waarbij de tempels werden ontmanteld en op hoger gelegen gronden werden opgezet. Via de Werelderfgoed Conventie is het mogelijk financiele steun en technische bijstand te krijgen bij het behoud van Werelderfgoedsites. Suriname heeft, vrijlaat en wel, op 23 october 1997 de Werelderfgoed Conventie geratificeerd. De ‘ontwerpwet houdende goedkeuring van de toetreding van Suriname tot de Werelderfgoed Conventie’, is destijds door De Nationale Assemblee (DNA) stilzwijgend goedgekeurd. Daarmee heeft Suriname zich verplicht tot o.m. “het garanderen van de identificatie, bescherming, conservering, presentatie en overdracht t.b.v. toekomstige generaties van het Surinaams cultureel en natuurlijk erfgoed. Zij zal alles in het werk dienen te stellen om dit te verwezenlijken, d.m.v. haar eigen hulpmiddelen en waar mogelijk met internationale bijstand en samenwerking (in het bijzonder financieel, artistiek, wetenschappelijk en technisch)”. Per 10 juni 2010  hebben 187 landen de Werelderfgoed Conventie ondertekend

 

 

Sunil Oemrawsingh

NPS Secretaris