NO FASI STAATSOLIE !
de NPS zegt dat zij nogsteeds staat achter het principieel standpunt ”Staatsolie is niet te koop”. Dat is de mening van de voorzitter Dr.G.Rusland de bezorgdheid die is ontstaan in de gemeenschap naar aanleiding van berichten over intensies van de regering hierover.
De bezorgdheid is niet ongegrond aangezien de NDP regering in de periode 1996-2000 de oliereserves in Tamanredjo-veld op spel zette. Toenmalige minister E. Alibux van natuurlijke hulpbronnen,nu regerinsgadviseur, vond als vertegenwoordiger van enig aandeelhouder de Surinaamse staat dat samenwerking met buitenlandse oliemaatschappijen nodig was om de olie naar boven te krijgen.In ruil voor geld en technologie zouden de “partners” een gedeelte van de opbrengst krijgen. Belangstellende multinationals werden uitgenodigd om naar Staatsolie te komen “kijken”.. Stafleden die presentaties en rondleidingen verzorgen, kregen te horen dat zij met met acquisitie-functionarissen te doen hadden die, als ze de potentie van het bedrijf goed tot zich genomen hadden, ze zeker een bod zouden uitbrengen op een deel van de bewezen reserves.De regering is toen zo ver gegaan om op 4 juni de directeur Eddy Jharap door te ontslaan, omdat hij – en samen met hem brede lagen van de bevolking – zich verzet tegen de voorgenomen verkoop van Staatsolie aan het Zuid-Koreaanse Deawoo.
Het verbaast partijgenoten dat de vakbondsvoorzitter L.Reid - prominent lid van SPA, politieke partner in het front-in een interview (ABC-actueel) op 13 juli j.l zich voorstaander heeft getoond van het privatiseren van Staatsolie om naar het inzicht van hun invalide redenen. Waarschijnlijk is het inzicht gepresenteerd door de heer Reid beinvloedt door een conclusie die de ex-directeur van Staatsolie E.Jharap getrokken heeft tijdens een gastcollege voor het Lim A Po Instituut Oktober 2011 Instituut die alsvolgt luidt:
“Tot slot wil ik toch adviseren dat het staatsbedrijf, dat haar recht van bestaan heeft bewezen, een deel van haar aandelen naar de particuliere sector afstoot; al dan niet met een bepaalde limiet voor elke nieuwe aandeelhouder. Door het verruimen van het aandelenbezit wordt bereikt dat de bepalingen van de statuten van het bedrijf beter en tranparanter zullen worden nageleefd. Een AvA zal dan bijvoorbeeld veel eerder conform de statuten worden bijeengeroepen en niet plaatsvinden in de beslotenheid van de werkkamer van een minister, met een agenda die een kleine groep politiek uitkomt
Uitganspunten voor de bezorgde partijgenoten zijn
- Het belangrijkste doel van een emissie is het bijeenbrengen van kapitaal dat het bedrijf kan gebruiken voor investeringen en groei.
- Geen “verkoop” van een winstgevende Staatsolie
Uitgaande van de doelen (het verhogen van de oliereserves, het onderhouden van ruwe olie en
raffinage, de diversificatie van het product portfolio door de uitbreiding van de raffinaderij, een verdubbeling van het electriciteits productie-capaciteit, en het veiligstellen van een robuuste organisatiedie )Staatsolie gesteld heeft kan op basis van haar jaarverslagen geconcludeerd worden dat Staatsolie niet “verlegen zit” om kapitaal. Uit het jaarverslag van 2011 wordt deze constatering gepleegd.
Wij verwijzen naar het volgende uit het verslag : de geconsolideerde omzet bedroeg US 782 miljoen dollar, 38% hoger ten opzichte van 2010. De winst voor belastingen bedroeg US 414 miljoen dollar in 2011, vergeleken met US $ 298 miljoen in 2010.Bijdragen aan de overheidsbegroting in 2011 steeg met 48% ten opzichte van 2010, ten bedrage van US $ 289 miljoen( US $ 144 miljoen belastingen en US $ 145 miljoen als dividend).De totale investeringsuitgaven bedroegen US $ 190 miljoen, vergeleken met US $ 93 miljoen in 2010 Investeringsprogramma: Om het investeringsprogramma 2008 -2012 uit te voeren werd een budget van US $ 1 miljard is uitgetrokken. Een groot deel van het programma wordt gefinancierd door cash flow van Staatsolie, terwijl de rest gefinancierd wordt met externe leningen, waarvan meer dan US $ 55 miljoen door middel van lokaal uitgegeven obligaties. budgettaire problemen bij de maatschappij is dus geen motief om over te gaan tot een beleid van privatisering.Als er andere motieven zijn, dan zijn die ondergeschikt.
De NDP regering met een kapitalistisch georiënteerde VP bieden geen garantie dat de aandelen niet in handen zullen vallen van één persoon of een kartel die gelieerd zijn aan deze politieke elite en kapitalisten. De NPS afdeling Paramaribo gaat ervan uit dat de samenleving de juiste bewakers zijn van de Staatsolie maatschappij Suriname n.v.
Bezorgde NPS’ers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten