BEHANDELING ONTWERPBEGROTINGEN 2011
DNA
22 december 2011
R.R,Venetiaan
Voorzitter,
Ik moet beginnen om met u stil te staan bij de clusterindeling onder welke de behandeling van de ontwerpbegrotingen voor het dienstjaar 2012 plaatsvindt.
Het is niet voor het eerst dat ik vraagpunten noteer ten aanzien van de clusterindeling. Als lid van de Regering heb ik deze indeling beschouwd als een aangelegenheid van de wetgevende macht i.c. De Nationale Assemblee.
Nu ik lid ben van Uw College, neem ik de vrijheid om hier tot uitdrukking te brengen, dat de logica van deze indeling mij ontgaat.
Met name is het mij altijd een vraag geweest waarom ‘Buitenlandse Zaken’ indertijd werd ondergebracht bij de Ontwikkelingsministeries. Dit jaar maken we mee, dat ook ‘Onderwijs en Volksontwikkeling’ verhuisd is naar de cluster ‘Ontwikkelingsministeries’, weg van de sociaal-culturele ministeries.
Ik zal beginnen met dit laatste ministerie en met een ongebruikelijk onderwerp. En ik doe dit als zwarte man, als afrikan srananman.
1. Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling
Voorzitter,
Ons Volk, het Volk van Suriname, staat in de regio en zelfs in de wereld, bekend als een goed voorbeeld voor vele andere naties, hoe culturele diversiteit kan worden gesmeed tot een culturele rijkdom van een gehele natie. Een goede vriend en geestverwant van mij, drukt het als volgt uit: Suriname is a champion in the management of diversity.
Wederzijds respect, tolerantie, onderlinge tolerantie en interculturele participatie zijn de basis-ingrediënten van deze filosofie, deze strategie en tevens dit beleid.
Daarbij dienen denigrerende benamingen, uitingen of activiteiten achterwege gelaten worden.
Dwang vanuit de Overheid is geen onderdeel van deze
filosofie en van dit beleid, zowel ten aanzien van hetgeen wij cultureel omhelzen als ten aanzien van hetgeen wij menen te moeten verwerpen.
Sinterklaas, Voorzitter, is een restant uit ons koloniaal verleden en met name de positie van ondergeschiktheid die bij het Sinterklaasfeest wordt toegekend aan het zwarte ras.
Na onze overgang naar de status van onafhankelijke en soevereine natie, is een spontane terugval te bespeuren geweest van de viering van het Sinterklaasfeest met ‘zwarte pieten’ en al.
De afgelopen jaren zien wij een opdringen vanuit bepaalde delen van onze bevolking om Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten weer ingang te doen vinden in onze gemeenschap. De manifestatie heeft zelfs onder deze Regering een plaats veroverd op ons Onafhankelijkheidsplein.
Deze ontwikkelingen worden door mij en niet alleen door mij beschouwd als provocatie.
Wereldwijd wordt met lof en bewondering gesproken over het proces dat geleid heeft tot de beëindiging van het Apartheidsregiem. Wat minder bekend is, is dat blanke Overheid in Zuid Afrika pas in beweging kwam toen bleek, dat de rebelerende zwarte jongeren in de gevangenis waar ook Mandela zat opgesloten, niet meer bereikbaar waren voor de leiding van de kant van de Madiba, van de senior Nelson Mandela.
In Suriname moeten we niet provoceren totdat de protesten van de kant van het zwarte deel van onze gemeenschap harder hoorbaar en voelbaar worden.
We willen vreedzaam voortgaan met onze ontwikkeling.
