De kogel is door de kerk
De in ongenade gevallen Directeur van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling , de heer Robert Soentik is volgens de jongste berichten officieel ontheven uit zijn functie. De aanleiding tot ontheffing is even bizar als de nasleep van de ontheffing.
In gemoede kan men zich afvragen op basis van welke overwegingen de heer Soentik de wacht is aangezegd. Aan welke feiten heeft hij zich schuldig gemaakt.? Ik kijk daarom reikhalzend uit naar de resolutie c.q. uitvoeringsbeschikking om te achterhalen welke zwaarwichtige redenen hieraan ten grondslag liggen. De realiteit gebiedt mij echter om te verwijzen naar de personeelswet en er zullen wel genoeg artikelen gevonden worden die als rechtvaardigheidsgrondslag kunnen gelden om Soentik de laan uit te sturen. Indien met een hond wil slaan vindt men gemakkelijk een stok.
De rechtsgeldigheid van de ontheffing wordt door mij geenszins in twijfel getrokken. De essentie is dat de heer Robert Soentik niet is afgerekend op zijn gemis aan kennis, vaardigheden, competenties. Ook kan hem m.i. geen gebrek aan toewijding noch tekort aan rechtschapenheid worden verweten. Soentik is louter het slachtoffer geworden van politieke naïviteit en gebrek aan levenservaring. In het huidig maatschappelijk bestel en politiek krachtenspel zul je in dergelijke functies de draagwijdte van eigen handelen in volle omvang moeten overzien. Hij had beter moeten weten. De publicatie van een geschiedenisboek, waarin er een foto is geplaatst met daarop een protestbord met het opschrift:” Bouterse Moordenaar “ is hem fataal geworden. Hij heeft zich onvoldoende ingeleefd in psyche, denktrant en rancune van politieke machthebbers. . Het glibberig pad van de politiek heeft zijn tol geëist.
Persoonlijke tragiek
Soentiek moet het gelag betalen en is opgeofferd voor een groter politiek belang . Deel uitmaken van de coalitie en beheer voeren over ministeries wordt door zijn partij kennelijk belangrijker geacht dan het onvoorwaardelijk steunen van een principiële zaak. Dit is een nuchtere overweging immers politieke macht geeft politieke machtsmiddelen en toegang tot mogelijkheden tot begunstigen van eigen groep . Dat politieke macht geen doel op zich is, maar middel om op verantwoorde wijze planmatig beleid uit te voeren in het belang van land en volk, wordt maar al te vaak vergeten. Het tijdelijk beheer van het nationaal erfgoed is aan de regeringscoalitie toevertrouwd ten gunste van de totale bevolking en op het gehele grondgebied van Suriname!
Waarschuwingssignalen en verholen intimidatie.
De Ontheffing van Robert Soentik staat niet op zich zelf maar is een vingerwijzing. De boodschap luidt : “Zo vergaat het iedereen die het waagt om mij in diskrediet te brengen en het aandurft mijn imago te bezoedelen.” Het instituut van de President verdient alle respect ,ongeacht de persoon die de functie vervult. De President is het gezicht van de natie. Wij zijn echter vergeten dat in het trackrecord van de persoon Bouterse minder fraaie episoden voorkomen. Nu hij President is zal hij er als persoon niet alleen te pas en te onpas aan herinnerd worden maar tevens zal de Republiek Suriname met de haren er bij gesleept worden. Dat zijn de consequenties voor de keuze van de President. In een democratisch bestel wordt de verkiezing middels eerlijke, vrije verkiezing en geheime stemming gerespecteerd en wordt de President omhangen met de executieve macht. Daarover bestaat er niet de minste twijfel. Het is echter pijnlijk voor Suriname, dat op internationale Fora en door delen van de internationale pers steeds de verwijzing naar het verleden gemaakt wordt in het bijzonder de persoon Bouterse als hoofdverdachte van het op handen zijnde 8 december proces en de staatsgrepen van 1980 en 1990. Het moet duidelijk zijn dat (en daarvoor is er niet veel inbeeldingsvermogen nodig) dat het door de president onverteerbaar geacht wordt dat een hooggeplaatste ambtelijke functionaris meent om tot publicatie over te gaan van het geschiedenis boekje met de gewraakte afbeelding die de negatieve associaties levendig houdt. “Men zij gewaarschuwd.”!
Aanstelling nieuwe directeur.
De tragiek is dat er al 7 maanden geen invulling gegeven is aan de post van directeur van het ministerie terwijl er immense problemen zijn in ons onderwijs die alle aandacht verdienen. Onderwijs vervult een sleutelfunctie in de maatschappij. Investeren in onderwijs is bouwen aan de toekomst. Er zijn erg veel ontevredenheidsbetuigingen over het onderwijs variërende van lage slagingspercentages, verouderd curriculum, laag rendement, slechte behuizing, achterhaalde didactische werkvormen en ontbreken van incentives voor onderwijsgevenden etc. Het grootste probleem is dat innovatie en herstructurering niet slagvaardig doorgevoerd worden. Een beperkende factor is het gebrek aan institutionele capaciteit. De samenleving heeft geen boodschap aan oeverloze discussies m.b.t. politisering van de functie van directeur. Leerlingen, ouders, directeuren van scholen willen allen kwalitatief beter onderwijs . Wij willen leerlingen zien in een leerrijke,leerling vriendelijke omgeving die daadwerkelijk prestaties boeken. Wij willen onderwijs dat aansluit op de arbeidsmarkt en afgestudeerden die in een breed beroepenveld op behoorlijke wijze in eigen levensonderhoud kunnen voorzien en een substantiële bijdrage kunnen leveren aan de opbouw van ons land.
Wij willen een directeur van Onderwijs en Volksontwikkeling die deskundig en integer is en de competenties in ruime mate bezit om richting te kunnen geven aan de ophanden zijn de vernieuwingen.
Ivan Fernald 20 jan. 12
Geen opmerkingen:
Een reactie posten