Reflectie 25 februari 1980.
Partijgenoten,
Vandaag genieten wij van een gedwongen en zo je wilt een opgedrongen nationale vrije dag.
Suriname gedenkt het feit dat op 25 februari 1980 de omwenteling heeft plaatsgevonden.
Afhankelijk van je politieke stellingname zal de een het uitbundig vieren en de andere de dag bezinningsvol doorbrengen.
Een kwalijke ontwikkeling is dat Bouterse en c.s. proberen om de staatsgreep te romantiseren. De plegers worden als helden geprofileerd. De groep van 16 en ook de destijds gedetineerde kameraden hebben vorig jaar met enige ceremonieel een hoge onderscheiding van de huidige president mogen ontvangen in het presidentieel paleis. Hoe paradoxaal is dat.
Dezelfde militairen die gewapenderhand een wettig gekozen regering , aan de vooravond van de verkiezing omver geworpen hebben en enige tijd daarna de grondwet buiten functie gesteld hebben.Dezelfde miliairen die vanwege hun machtpositie een opheffing van strafvervolgng c.q. strafbaarstelling konden afdwingen. Deze groep wordt nu gelouterd ,bewierookt en gedecoreerd.
Uit liefde voor land en volk zou het gebeurt zijn want de toenmalige regering deugde niet , was corrupt en ga zo maar door.
Uiteraard wordt angstvallig verzwegen welk leed , welke misstanden, de staatsgreep en de z.g. revolutie te weeg gebracht heeft in ons geliefd Suriname.
Bloed heeft rijkelijk gevloeid . Ik doel niet alleen maar op de slachtoffers van 1980 waar men met geen woord rept . In de line of duty hebben rechtschapen militairen die onze soevereiniteit tegen de coupplegers verdedigden ,het met het leven moeten bekopen. Onze gedachten gaan uit naar Luitenant van Aalst, Comvalius, en anderen.
Wij denken aan agent Sultant die nietsvermoedend in zijn combi zat toen het vuur werd geopend.
Wij memoreren burgers die ongelukkigerwijs in het kruisvuur terecht zijn gekomen voor en nabij het hoofdbureau van politie aan de waterkant.
Het is gepast om ook een minuut stilte te schenken aan alle slachtoffers van mensenrechten schendingen . De slachtoffers die gruwelijk werden omgebracht in Fort Zeelandia in 1982, de groep van Pico , die na een in scene gezette reconstructie in Apoera over de kling zijn gejaagd. De politiemannen in Commewijne , de moiwana gevallenen, de schendingen tijdens het gewapend binnenlands conflict waaraan vele ex militairen en burgers een trauma hebben overgehouden .Wij gedenken alle anderen die ongelukkigerwijs zonnesteek hebben opgelopen of onder dubieuze omstandighden het leven hebben gelaten.
Wij hebben sinds de proclamatie van onze onafhankelijkheid in 1975 veel meegemaakt. Het getuigt van een bijzondere mentaliteit en veerkracht van ons volk dat er ondanks de excessen en scherpe tegenstellingen geen desintegratie is ontstaan. Surinamers kiezen voor harmonie want wij hebben een gemeenschappelijke toekomst.
Laten wij wel de geschiedenis in juist perspectief plaatsen.
De staatsgreep is per definitie een ongrondwettelijke daad en derhalve staatsgevaarlijk.
Wij willen geen romantisering en verering van lieden die dergelijke daden gepleegd c.q. gefaciliteerd hebben.
Wij wensen onder geen enkele omstandigheid herhaling hiervan.
De enige manier om politieke macht( staatsmacht ) te verwerven is via algemene, eerlijke verkiezing en geheime stemming. Dat is volgens de politieke spelregels.
De Republiek Suriname heeft met vallen en opstaan een zekere economische ontwikkeling bereikt. Dat is een verdienste van opeenvolgende regeringen in meer of mindere mate. In elk geval heeft de Nieuw frontregering een bewonderingswaardige en succesvolle bijdrage geleverd. Dit valt niet te ontkennen.
Toch is er nog geen sprake van rechtvaardige inkomensverdeling, sociale rechtvaardigheid.
Helaas leven er nog steeds burgers onder een onaanvaardbaar bestaansminimum terwijl de overheidsinkomsten nog nooit zo fors geweest.
Dat Suriname nu goede economische tijden doormaakt is niet niet te danken aan een gedachtengoed van de couplegers. De positieve ontwikkeling is niet begonnen -zoals onze president Bouterse in zijn toespraak ter herleving van de revolutie ons wil doen geloven, met het schot uit een geweer in 1980.
Ivan Fernald
26 februari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten